آیه 42 سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{QTFrame|Surah=18|Ayah=42}} </div> رده:آیات سوره نحل» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{QTFrame|Surah=18|Ayah=42}}
{{QTFrame|Surah=18|Ayah=42}}
</div>
</div>
[[رده:آیات سوره نحل]]
[[رده:آیات سوره کهف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۵

وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِىَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيْتَنِى لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّىٓ أَحَدًا
<< آیه قبل مشاهده آیه در سوره آیه بعد >>

ترجمه مکارم شیرازی

(به هر حال عذاب الهی فرا رسید،) و تمام میوه‌های آن نابود شد؛ و او بخاطر هزینه هایی که در آن صرف کرده بود، پیوسته دستهای خود را به هم می‌مالید -در حالی که تمام باغ بر داربستهایش فرو ریخته بود- و می‌گفت: «ای کاش کسی را همتای پروردگارم قرار نداده بودم!»

ترجمه انصاریان

[عاقبت آن مغرور مشرک، به عذاب خدا دچار شد] و تمام میوه هایش از بین رفت، پس در حالی که همه داربست‌ها فرو ریخته [و تاک‌ها روی آن بود] و در [حسرت] هزینه‌های [فراوانی که] متحمل شده بود، دو دستش را زیر و رو می‌کرد، می‌گفت: ای کاش من احدی را با پروردگارم شریک نگرفته بودم. (۴۲)

ترجمه فولادوند

(به هر حال عذاب خدا فرا رسيد) و تمام ميوه‏ هاي آن نابود شد، او مرتبا دستهاي خود را - بخاطر هزينه‏ هائي كه در آن صرف كرده بود - بهم مي‏ماليد، در حالي كه تمام باغ بر پايه‏ ها فرو ريخته بود، و مي‏گفت ايكاش كسي را شريك پروردگارم قرار نداده بودم! (۴۲)

ترجمه الهی قمشه‌ای

و ثمره و میوه‏هایش همه نابود گردید و او (از شدت حزن و اندوه) بر آن‌چه در باغ خرج کرده بود دست بر دست می‏زد که بنا و اشجارش همه ویران و خشک شده بود، و می‏گفت: ای کاش من احدی را به خدای خود شریک نمی‏ساختم. (۴۲)

معانی کلمات جدید

(اَنْفَقَ = انفاق كرد، خرج كرد) ( لَمْ أُشْرِکْ = شرک نورزيدم) ( يُقَلِّبُ = می‌گرداند)