امم (اُمّۀ)

ریشه «اُمَّۀ» (ˀumma-t)؛ مردم. جماعتی که زندگی مشترک دارند. این واژه، 64 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

أُمَّةٌ: جماعتي كه وجه مشترك دارند. جمع آن «اُمَم» است (قاموس قرآن، ج1، ص118).

أمَّۀ (جمع: أُمَم): 64 بار

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
زبان	واژه	فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی	توضیحات	ارجاع
آفروآسیایی باستان	ˀum	اُم		مردم	people		Orel, 43 (no. 131)
سامی باستان	ˀumm	اُمّ		مردم، قبیله	people, clan		Orel, 43 (no. 131)
عبری	אֻמָּה	اُمّا	ˀummā	قبیله، مردم	tribe, people		Gesenius, 52
اوگاریتی	umt	اُمت		خانواده، قبیله	family, clan		DelOlmo, 75
آرامی	אוּמָּה	اومّا	ˀūmmā	مردم، ملت، دولت	people, nation, government		Jastrow, 26-27
سریانی	ܐܘܡܬܐ	اومتا	ˀūmtā	نژاد، ملت، مردم؛ گروه، جنس	race, nation, people; a class, genus		PayneSmith, 6
مندایی	ama	اما		مردم، ملت، عوام	people, nation, folk		Macuch, 21
اکدی/آشوری	ummatu			بدنه اصلی، قسمت عمده	main body, bulk		Black, 422
عربی	أمّۀ			گروه مردم (که پیامبری به‌سویشان بیاید)			مشکور، ج1، ص38 Jeffery, 69

اُمّۀ (مشتقات)