اله (ریشه)
ریشه «اله» (ˀLH)؛ إله به‌معنای خدا. از این ریشه، لفظ جلاله «الله» نیز ساخته شده است. این ریشه جمعا 2851 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
إِله: معبود. جمع آن «آلهه» است. مصدر آن بمعنى عبادت و یا حيرت گفته شده است (قاموس قرآن، ج1، ص96).
ساخت‌های صرفی در قرآن
إله (جمع: آلِهه): 147 بار
الله (لفظ جلاله، نام خداوند یکتا): 2699 بار
اللّهم (خدایا): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | |||||||
| سامی باستان | |||||||
| عبری | אלה | اله | ˀlh | خدا، خدای یکتا | god, God | ریشه אֵל | Gesenius, 41-43 |
| اوگاریتی | ilh | اِله | فرد الهی، اشاره به مردگان خدایی شده (پادشاهان). | the 'Divine One'", referring to the deified dead (kings); | DelOlmo, 55 | ||
| آرامی | אֱלָה | اِلاه | ˀilāh | خدای یکتا | God | Jastrow, 66-67 | |
| אֱלָהוּת | اِلاهوت | ˀilāhut | الوهیت، خدایی | Deity, divinity | |||
| سریانی | ܐܠܗ | اَلُه | aloh | خدا، خدای برتر | God, the Supreme Deity | PayneSmith, 17 | |
| مندایی | alaha | اَلَه | یک خدا | a god | Macuch,18 | ||
| فنیقی | ˀL | اِل | خدا | god | Krahmalkov, 49 | ||
| اکدی/آشوری | ilu(m) | اِلو(م) | خدا، اله | god, deity | Black, 127 | ||
| سبائی | ˀL | ال | خدا/خدای مؤنث، معبود | god/goddess, divinity | Beeston, 5 | ||
| عربی | إله | خدا، معبود | مشکور، ج1، ص32
Zammit, 77 | ||||
منابع
اله (آیات)