ذی الکفل

از قرآن پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۸ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ذی الکفل'''؛ از پیامبران نامبرده شده در قرآن. == شناسه اسمى ذي الكفل == درباره «ذی الکفل» اختلاف نظر است. برخی او را فردی صالح و مؤمن شمرده و به نظر برخی دیگر او از پیامبران است؛ چرا که نام او دو بار در قرآن و در کنار پیامبران دیگر از قبیل اسماعیل...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ذی الکفل؛ از پیامبران نامبرده شده در قرآن.

شناسه اسمى ذي الكفل

درباره «ذی الکفل» اختلاف نظر است. برخی او را فردی صالح و مؤمن شمرده و به نظر برخی دیگر او از پیامبران است؛ چرا که نام او دو بار در قرآن و در کنار پیامبران دیگر از قبیل اسماعیل و ادریس و چند پیامبر دیگر ذکر شده است. در روایتی از امام جواد آمده که او از «مرسلین» بوده و پس از سلیمان بن داود به رسالت رسیده و قضاوت می کرده است.

نام او «غويديا» یا «عدويا بن آدارین» است. همچنین برخی گفته اند او از فرزندان ایوب بود و نام اصلیش «بشر بن ایوب» یا «بشیر» بود. در شام می زیست و ۹۵۰ سال عمر کرد نام فرزند او «عبدان» بود که او را وصی خود قرار داد.

شناسه رفتاری و روانی ذی الکفل

الف) صبر و بردباری

حضرت ذی الکفل» از جمله پیامبرانی است که در طول عمر خود همواره در برابر دشمنان و مشکلات طاقت فرسای زندگی صبر و مقاومت داشت و خداوند در برابر این صبر و بردباری، آنان را در رحمت خود داخل کرد. قرآن می فرماید «وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلِّ مِنَ الصَّابِرِينَ وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ» (انبياء/۸۵ و ۸۶) و اسماعیل و ادریس و ذوالکفل را به یاد آور که همه از صابران بودند و ما آنان را در رحمت خود وارد ساختیم، چرا که آنها از صالحان بودند.

ب) صالح و شایسته

صالح بودن و شایستگی حضرت ذی الکفل عامل بهره مندی او از رحمت الهی است.

ج) جزو نیکان بوده

خداوند ذی الکفل را جزء نیکان شمرده و می فرماید: «وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِنْ الْأَخْيَارِ». (ص/٤٨) و به خاطر بیاور اسماعیل و يسع و ذوالکفل را به یاد آور که همه از نیکان اند.

شناسه فکری و عقيدتي ذي الكفل

بارزترین ویژگی عقیدتی ذی الکفل آن است که به خداوند او را دلیل پرهیزکاری فراوان از تقوا پیشگان معرفی کرده و می فرماید:«... وَاذْكُرْ ... وَذَا الْكِفْلِ ... هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآب»؛ و به خاطر بیاور ... و ذوالکفل را ... این یک یادآوری است و برای پرهیز کاران فرجام نیکویی است.(ص/۴۸ و ۴۹)

همچنین سه خصلت در زندگی ذی الکفل باعث انتخاب او به مقام پیامبری شد. در این باره روایت شده «الیسع» هنگامی که میخواست برای خود جانشین انتخاب کند مردم را جمع کرد و به آنان گفت: هر کسی که انجام سه خصلت را به عهده بگیرد او را جانشین خود بعد از مرگم می کنم. آن سه خصلت عبارت است از: ۱. روزها روزه بگیرد ۲ شب ها عبادت کند؛ ۳ خشمگین نشود. الیسع سه بار این شرایط ها را تکرار کرد و هر سه بار جوانی که ذی الکفل نام داشت داوطلب شد.

شناسه قومي ذي الكفل

قوم «ذي الكفل» به او ایمان آوردند او را تصدیق کردند و همواره از او پیروی می کردند. فقط هنگامی که از سوی خداوند فرمان جهاد صادر شد به دلیل ترس از مرگ سستی و تقاضای عمر طولانی کردند. در نتیجه، افزایش طول عمر و ازدیاد جمعیت باعث شد به فشار و سختی بیفتند، سرانجام از خداوند خواستند تا هر کسی طبق اجل تعیین شده بمیرد. خداوند خطاب به آنان فرمود آیا نمیدانید آنچه خدا برای شما برگزیده است بهتر است. آنگاه طول عمر آنان را مطابق معمول اجلشان قرار داد و همه متوجه شدند که مرگ در حقیقت نعمت است.

شناسه اسمى ذي الكفل

درباره «ذی الکفل» اختلاف نظر است. برخی او را فردی صالح و مؤمن شمرده و به نظر برخی دیگر او از پیامبران است؛ چرا که نام او دو بار در قرآن و در کنار پیامبران دیگر از قبیل اسماعیل و ادریس و چند پیامبر دیگر ذکر شده است. در روایتی از امام جواد آمده که او از «مرسلین» بوده و پس از سلیمان بن داود به رسالت رسیده و قضاوت می کرده است. نام او «غويديا» یا «عدويا بن آدارین» است. همچنین برخی گفته اند او از فرزندان ایوب بود و نام اصلیش «بشر بن ایوب» یا «بشیر» بود. در شام می زیست و ۹۵۰ سال عمر کرد نام فرزند او «عبدان» بود که او را وصی خود قرار داد.

منابع

این مدخل برگرفته از کتاب اشخاص و گروه ها در قرآن است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.