اصحاب مَیمنة

اصحاب مَیمنة؛ گروهی از افراد که در روز قیامت از نیکبختان به شمار می آیند.

معرفی

میمنه ضد مشئمة و به معنای یُمن و ضد شوم است. اصحاب المیمنة در قرآن کریم به نیکبختان اطلاق می‌گردد. در میان عرب مرسوم است که به سمت راست تیمن می‌جویند و برخی مفسران قرآن کریم گفته‌اند، از آن روی به نیکبختان اصحاب المیمنه گویند که نامه اعمالشان را به دست راست آنها می‌دهند. بر خلاف«‌اصحاب المشئمة » که کارنامه خویش را با دست چپ خویش دریافت می‌دارند.

مبرّد گفته است اصحاب المیمنه به آنان گفته می‌شود که در کاروان راهیافتگان پیشرو هستند و هر گاه عرب بگویند: «اجعلنی فی یمینک» مرادشان آن است که مرا در زمره پیشروان قرار ده. از معاذ بن جبل روایت شده است که گفت: «رسول الله(ص) تلا هذه الایة قم قبض بیدیه قبضتین و قال هذه فی الجنة و لاابالی و هذه فی‌النار و لاابالی». در قرآن دوباره از اصحاب المیمنه یاد شده است. چنانکه می‌فرماید: «و کنتم ازواجا ثلاثة فاصحاب المیمنة ما اصحاب المیمنة»(واقعه 7 و 8) (و(شما) گروه‌های سه گانه شوید(یک گروه) نیکبختان. نیکبختان چه (وضع و) حالی دارند؟).

همچنین می‌فرماید:« ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ»«بلد17، 18»(پس از آن، از کسانی است که ایمان آورده‌‌اند و همدیگر را به شکیبایی سفارش کرده‌اند و همدیگر را به مهربانی(و مهرورزی) توصیه نموده‌اند، اینان نیکبختند)

برخی از مفسران اصحاب المیمنه را کسانی دانسته‌اند که از مرتبتی بلند برخوردارند و «اصحاب المشئمة » را بر عکس کسانی دانسته‌اند که در فرودین مرتبتها جای دارند.

ارجاعات

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.