استغفار

استغفار؛ طلب آمرزش گناهان از خدا.

تعریف

اصطلاحی قرآنی است به معنی«‌طلب آمرزش گناهان» استغفار از لوازم ایمان و از آداب موکد (نزدیک به واجب) در دین اسلام است. خداوند متعال در آیه 32 سوره انفال وجود شخصی پیامبر(ص) در میان امت و استغفار‌کردن مردم را شرط عذاب نکردن امت پیامبر(ص) معرفی کرده است. همچنین در آیه 19 سوره محمد(ص) استغفار کردن برای گناه خود و برای مومنین و مومنات را امر فرموده و در آیات 10-12 سوره نوح و 52 سوره هود آثار استغفار را نزول رحمت خدا از آسمان و یاری خداوند در روزی و قوت بخشیدن به انسان دانسته است و در آیات 17 سوره آل عمران و 18 سور الذاریات، استغفار کردن در سحرها را سفارش و مدح کرده است.

پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند:«انه لیغان علی قلبی و انی لاستغفروالله کل یوم سبعین مرة» همانا گاهی پرده‌ای دل مرا می‌پوشاند و برای رفع آن روزی هفتاد بار از خدا آمرزش می‌طلبم. از امام محمد باقر(ع) نقل شده است که فرمود: هر کس پس از اتمام هر نماز سه مرتبه این دعای استغفار را بخواند خداوند عزوجل گناهانش را اگر چه به افزونی کف دریا باشد می‌بخشد:«استغفرالله الذی لا‌اله الا هوالحی القیوم ذالجلال والاکرام و اتوب الیه».

ارجاعات

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.