ویراستار
۲٬۲۹۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ریشه «شعب»''' (ŠˁB)؛ جمع، گروه. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == شعب: جمع كردن. متفرّق كردن. در اقرب آنرا جمع، تفريق، اصلاح، افساد معنى كرده و گويد در هر دو ضد بكار ميرود. «انْطَلِقُوا إِلى ظِلٍّ ذِي ثَلاثِ شُعَبٍ. ل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[منابع ریشه شناسی 2]] | [[منابع ریشه شناسی 2]] | ||
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] | |||
[[رده:ش (ریشه)]] | |||