صفصف (ریشه)

ریشه «صفصف» (ṢFṢF)؛ صاف بودن، پاک و هموار بودن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

صفصف: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً. فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» طه: 105 و 106. صفصف زمين همواريست كه علف ندارد. گوئى در هموارى مانند يك صف است (مجمع). راغب نيز چنين گفته است يعنى: تو را از كوهها پرسند، بگو خدايم آنها را بطور كامل پراكنده ميكند و زمين را بيابان هموار ميگرداند، در آن پستى و بلندى نبينى. (قاموس قرآن، ج4، ص134).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَفصَف (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صَفصَف صَفصَف صَفصَف صفصف زمين همواريست كه علف ندارد. - صفصف: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً. فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» طه: 105 و 106. قاموس قرآن، ج‏4، ص: 134
آفروآسیایی *c̣ap- صف be clean پاک بودن
سامی *ṣVpVʔ-/*ṣVpVw- صفء 'be clean' "پاک بودن"
مهری ṣofi صُفِ
جبالی ṣefi صِفِ
حرصوصی ṣafi صَفِ
عربی ṣfw صفو


نیز رجوع کنید: صفو (ریشه)

منابع

صفصف (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2