ایم (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «ایم» (ˀYM)؛ مجرّد، بی‌همسر. این ریشه تنها یک بار و به صورت جمع «أیامی» در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

أَيِّم: ايِّم (با تشديد) زن بى شوهر جمع آن در قرآن‏ أَيَامَى‏ است گاهى بمرد مجرّد نيز ايِّم‏ گويند (مفردات) در قاموس گويد: ايّم زنى بى‏شوهر است خواه دوشيزه باشد يا شوهر رفته و نيز مرديكه زن ندارد (قاموس قرآن، ج‏1، ص: 152).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أیامَی (جمع أیِّم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن أیامَی أیامَی أیامَی أَيِّم: ايِّم (با تشديد) زن بى شوهر جمع آن در قرآن‏ أَيَامَى‏ است گاهى بمرد مجرّد نيز ايِّم‏ گويند (مفردات) در قاموس گويد: ايّم زنى بى‏شوهر است خواه دوشيزه باشد يا شوهر رفته و نيز مرديكه زن ندارد. قاموس قرآن، ج‏1، ص: 152
آفروآسیایی *ʔam- ءم woman زن
سامی *ʔam- ءم 'maid, girl' "کنیز، دختر"
اکدی amtu َمتُ
اگاریتی ʔamt ءَمت
فنیقی Phn ʔmt, Pun ʔmt ءمت\  ءمت
عبری ʔamā ءَمَ
آرامی (Emp) ʔmh ءمه
سریانی ʔamt- ءَمت-
مندایی amta, amuta َمتَ\ َمُتَ
گعز ʔamat ءَمَت
عربی ʔam-at- أمَۀ

منابع

ایم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2

نیز نک: امو (أمَۀ)