رمی (ریشه)
ریشه «رمی» (RMY)؛ انداختن، پرتاپ کردن. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
رمى: انداختن. اعمّ از آنكه شىء باشد مثل تير و سنگ «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى» انفال: 17.
و يا نسبت دادن چيزى بكسى باشد نحو «إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ...» نور: 23. كه مراد از رمى نسبت دادن زنا بزنى است راغب گويد استعمال آن در دوّمى بطريق كنايه است (قاموس قرآن، ج3، ص124).
ساخت‌های صرفی در قرآن
رَمَیَ (فعل مجرد): 9 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | رَمَیَ | رَمَیَ | رَمَیَ | رمى: انداختن | قاموس قرآن، ج3، ص: 124 | |
| آفروآسیایی | *ram- | رَم | throw | پرت كردن | ||
| سامی | *rVmVy- | رمی | 'throw, shoot' | "پرتاب، شلیک" | ||
| اکدی | ramû | رَمُو | ||||
| عبری | rmh | رمه | ||||
| گعز | +? | |||||
| عربی | rmy | رمی |