رمی (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «رمی» (RMY)؛ انداختن، پرتاپ کردن. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

رمى: انداختن. اعمّ از آنكه شى‏ء باشد مثل تير و سنگ‏ «وَ ما رَمَيْتَ‏ إِذْ رَمَيْتَ‏ وَ لكِنَّ اللَّهَ‏ رَمى‏» انفال: 17.

و يا نسبت دادن چيزى بكسى باشد نحو «إِنَّ الَّذِينَ‏ يَرْمُونَ‏ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ...» نور: 23. كه مراد از رمى نسبت دادن زنا بزنى است راغب گويد استعمال آن در دوّمى بطريق كنايه است (قاموس قرآن، ج3، ص124).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَمَیَ (فعل مجرد): 9 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن رَمَیَ رَمَیَ رَمَیَ رمى: انداختن قاموس قرآن، ج‏3، ص: 124
آفروآسیایی *ram- رَم throw پرت كردن
سامی *rVmVy- رمی 'throw, shoot' "پرتاب، شلیک"
اکدی ramû رَمُو
عبری rmh رمه
گعز +?
عربی rmy رمی

منابع

رمی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2