حبس (ریشه)
ریشه «حبس» (ḤBS)؛ باز داشتن. این ریشه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حبس: باز داشت. ضدّ رها كردن (صحاح) وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ (هود: 8). اگر عذاب را از آنها تا مدّتى تأخير بياندازيم گويند چه علّت آنرا باز ميدارد (قاموس قرآن، ج2، ص96).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَبَسَ (فعل مجرد): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَبَسَ | حَبَسَ | حَبَسَ | حبس: باز داشت | قاموس قرآن، ج2، ص: 96 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ḥVbVŝx | حبش | 'tie' | گره زدن | ||
| اکدی | abšu | َبشُ | 'girdle' | "کمربند" | ||
| عبری | ḥbš | حبش | 'to saddle; wind round, wrap; bind up (wound); twist (rope); fetter, imprison' | زین کردن، چیزی را دور کسی پیچیدن، بسته بندی; بستن (زخم) پیچ و تاب (طناب)؛ بند، زندانی کردن | HAL 289 | |
| عربی | ḥbs? | حبس | ||||