حبس (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «حبس» (ḤBS)؛ باز داشتن. این ریشه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

حبس: باز داشت. ضدّ رها كردن (صحاح) وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ‏ (هود: 8). اگر عذاب را از آنها تا مدّتى تأخير بياندازيم گويند چه علّت آنرا باز ميدارد (قاموس قرآن، ج2، ص96).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَبَسَ (فعل مجرد): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَبَسَ حَبَسَ حَبَسَ حبس: باز داشت قاموس قرآن، ج‏2، ص: 96
آفروآسیایی
سامی *ḥVbVŝx حبش 'tie' گره زدن
اکدی abšu َبشُ 'girdle' "کمربند"
عبری ḥbš حبش 'to saddle; wind round, wrap; bind up (wound); twist (rope); fetter, imprison' زین کردن، چیزی را دور کسی پیچیدن، بسته بندی; بستن (زخم) پیچ و تاب (طناب)؛ بند، زندانی کردن HAL 289
عربی ḥbs? حبس

منابع

حبس (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2