اسرائیل (ریشه)
ریشه «اسرائیل» (ˀisrāˀīl)؛ لغتاً: بنده خدا، لقب حضرت یعقوب (ع)؛ این نام 43 بار در قرآن آمده است که 41 بار آن در ترکیب «بنی اسرائیل» است.
معنای لغوی
إِسرائيل: اين كلمه بنقلى اسم دوّم حضرت يعقوب و بنقلى لقب آنحضرت است. معناى آن بنده خدا و برگزيده خداست، «ايل» خدا «اسرى» بنده (قاموس قرآن، ج1، ص: 81). اين كلمه 43 بار در قرآن مجيد آمده است، 41 بار بلفظ «بنى اسرائيل». مراد از بنى اسرائيل، فرزندان دوازده گانه حضرت يعقوب و اولاد آنهاست كه بقوم يهود معروف اند.
ساخت‌های صرفی در قرآن
إِسرائیل (اسم): 43 بار
ریشه‌شناسی
اسرائیل = اسر (اسیر، بنده) + إل (اله، خدا)
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | إِسرائیل | إِسرائیل | إِسرائیل | إِسرائيل: اين كلمه بنقلى اسم دوّم حضرت يعقوب و بنقلى لقب آنحضرت است | قاموس قرآن، ج1، ص: 81 | |
| آفروآسیایی | *ʔacir- | ءسر | bind, tie | بستن، گره زدن | ||
| سامی | *ʔVsir- | ءسر | 'bind, join' 1, 'hobble' 2 | "پیوند، پیوستن" 1، "زنجیر کردن" 2 | ||
| اکدی | esēru 1 | ِسِرُ | ||||
| اگاریتی | ʔsr 1 | ءسر | ||||
| عبری | ʔsr 1 | ءسر | ||||
| آرامی | ʔsr | ءسر | ||||
| مهری | wesōr | وِسُر | ||||
| جبالی | ʔesɔr 2 | ءِسُر | ||||
| حرصوصی | wesōr | وِسُر | ||||