یوشع بن نون
يوشع بن نون؛ از پیامبرانی که بدن نام بردن وی بدو اشاره شده است.
یوشع بن نون در قرآن
يوشع بن نون يا يشوع [ عبرى، = خدامعین میکند] در قرآن مجید این نام ذکر نشده است ولی مفسران و محققان در تفسیر و توضیح سه آیه درباره وی چنین مینویسند
- ۱) آیه ۱۲، سوره مائده: «... و بعثنا منهم اثنى عشر نقيباً» و از میان آنان دوازده سالار برگماشتیم. مراد از آیه این است که به موسی امر کردیم که از اسباط دوازده گانه بنی اسرائیل دوازده نفر به عنوان نقیب / سالار / پیشاهنگ برگزیند تا از اخبار سرزمین شام یا زمین مقدس و اهل ستمگر آن پرس وجو کنند و موسی از هر سبطی یک نفر را به عنوان نقیب آن سبط برگزید و به آنجا اعزام داشت. دو تن از آنان یعنی يوشع بن نون و كالب بن يفنه كالب بن یوفنا، بنی اسرائیل را به فتح سرزمین مقدس تشویق کردند ولی ده تن دیگر آنان را از ورود به آن سرزمین ترسانیدند و هیچ یک از آن ده نفر به سرزمین مقدس وارد نشدند و در اثنای راه مردند.
- ۲) آیه ۲۳ سوره مائده: «قال رجلان من الذين يخافون انعم الله عليهما ...» و دو مرد از پرواپیشگان که خداوند بر آنها لطف و انعام کرده بود، گفتند [ بی باکانه] بر آنان از دروازه وارد شوید و چون وارد شدید پیروز خواهید شد و اگر مؤمن هستید بر خداوند توکل کنید. مفسران گفته اند آن دو مرد یکی یوشع بن نون بود و دیگری کالب بن یوفنا. يوشع بن نون جانشین حضرت موسی (ع) است و بنی اسرائیل به پیشوایی او سرزمین فلسطین را تصرف کردند و وی اراضی را میان اسباط بنی اسرائیل قسمت کرد. کتاب یوشع بن نون جزوی از كتب عهد عتیق است مشتمل بر شرح تسخیر شهر اریحا و جنگ در دره عجلون و در آنجا مندرج است که در این جنگ، خورشید در آسمان توقف کرد، یعنی آفتاب از سیر بازداشته شد تا دیرتر غروب کند و فتح نصیب قوم یوشع (بنی اسرائیل) شود.
- ۳) آیه ۶۰ سوره کهف: «و اذ قال موسى لفتاه...». و چنین بود که موسی به شاگردش - گفت.... در داستان موسی و خضر، موسی(ع) دو مصاحب دارد اول که فتی خوانده می شود، به گفته اغلب مفسران یوشع بن نون بن افراییم بن یوسف است.
منابع
این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.