لات

لات؛ نام یکی از بتها و الهگان عربهای جاهلی.

معرفی

لات نام یکی از بت های عربی است که نام آن در قرآن سوره نجم آیه (۱۹) همراه با بت دیگر یعنی «عزی» ذکر شده است. به اعتقاد بعضی از محققان، لات از خداوندان مؤنث بابل است. او دختر بعل و خواهر منات و اشتار بود و عبادت آن نخست از سوریه سرایت کرد و او را در سوریه «بابرجيتس» نامیدند و زوجه «حداد» خدای باران پنداشتند. آنگاه پرستش این بت میان نبطی ها به نام لات معمول گردید. نام لات در کتیبه های نبطی و پالمیرائی ذکر شده است. سپس عربها همانند آنها این بت را به عنوان مظهر خورشید عبادت کردند. «اللات» در نزد اعراب جاهلی با «الاله» قرابت لفظی و معنوی داشته است. در زمان ظهور اسلام نیز عربها آن را عبادت می کرده اند و می گویند ابوسفیان «لات» یا بتی را که به یاد لات ساخته بودند برای تبرک و پیروزی در جنگ احد برده بوده است. پس از فتح مکه حضرت رسول (ص) ابوسفیان و مغيرة بن شعبه را مأمور شکستن این بت و ویران ساختن معبد آن کرد.

منابع

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.