سوره عنکبوت
سوره عنکبوت؛ بیست و نهمین سوره از قرآن که در مکه نازل شده است. این سوره در جزء بیست و بیست و یکم جای دارد و دارای 69 آیه است.
معرفی
سوره عنکبوت با 69 آیه، 1981 کلمه و 4195 حرف، در مکه نازل شده است. در فهرست های ترتیب نزول قرآن این سوره به عنوان هشتاد و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر(ص) نام برده شده است. سوره عنکبوت در چینش کنونی مُصحَف، بیست و نهمین سوره است و در جزء 20 و 21 قرآن جای دارد.
این سوره به دلیل تشبیه به کار رفته در آیهٔ ۴۱ این سوره است که در آن بت‌پرستانی که بر غیرخدا تکیه می‌کنند به عنکبوت تشبیه شده‌اند که خانه‌اش سست است.
محتوای سوره
به طور كلى مى توان گفت بحثهاى سوره عنکبوت در چهار بخش خلاصه مى شود:
بخش آغاز اين سوره پيرامون مساله امتحان و وضع منافقان است، و اين دو پيوند ناگسستنى با هم دارند، زيرا كه شناخت منافقان جز در طوفان‌هاى امتحانات و آزمون‌ها ممكن نيست؛
بخش ديگرى كه در حقيقت براى دلدارى پيامبر صلياللهعليهوآله و مؤمنان اندك نخستين از طريق بيان گوشه هايى از سرنوشت پيامبران بزرگى همچون نوح و ابراهيم و لوط و شعيب است، كه در برابر گردنكشانى همچون نمرود و ثروتمندان خودخواه قرار داشتند. ابزار اين مبارزه، كيفيت اين مبارزه و پايان آن، مشخص شده است تا هم دلدارى براى مؤمنان باشد و هم هشدارى براى بت پرستان سنگدل و ستمگر كه در عصر پيامبر صلياللهعليهوآله بودند؛
بخش ديگرى از اين سوره كه مخصوصا در اواخر سوره قرار گرفته از توحيد و نشانه هاى خدا در عالم آفرينش و مبارزه با شرك سخن مى گويد، و و جدان و فطرت انسانها را در اينجا به داورى مى طلبد؛
قسمت ديگرى از اين سوره مباحث متنوعى پيرامون ضعف و ناتوانى معبودهاى ساختگى و عابدان عنكبوت صفت آنها است و همچنين عظمت قرآن و دلائل حقانيت پيامبر اسلام و لجاجت مخالفان و نيز يك سلسله مسائل تربيتى همچون نماز، نيكى به پدر و مادر، اعمال صالح و طرز بحث و برخورد منطقى با مخالفان دور مى زند.
فضائل، خواص و ثواب قرائت
ابى‌بن‌كعب از پيامبر صلياللهعليهوآله روايت کرده كه حضرت فرمود: «هر كه سوره عنكبوت را قرائت كند به عدد آنچه را كه مؤمن و منافق وجود دارد ده برابرش به او پاداش داده خواهد شد».
ابوبصير از امام صادق عليه‌السلام روايت كرده كه «هر كس سوره عنكبوت و روم را در شب بيست‌وسوم ماه رمضان بخواند به خدا سوگند كه از بهشتيان بوده و در اين گفتار هرگز استثناء نكنم و از خداوند نترسم كه اين قسم را بر من گناه بنويسد، چون مي‌دانم اين دو سوره نزد پروردگار ارجمند است»[۱]
منابع
پایگاه جامع قرآنی