دروازه قرآن

دروازه قرآن؛ دروازه ای مزین به قرآن در شهر شیراز.

معرفی

در بدو ورود به شهر شیراز از شمال)، ما بین دو کوه چهل مقام و باباکوهی، تنگ الله اکبر واقع است. در قرن چهارم در زمان حکومت عضدالدوله دیلمی، حاکم فارس در مدخل این تنگ، طاقی ساخته شد که به «طاق قرآن» یا «دروازه قرآن» موسوم گشت. این طاق به مرور ایام تخریب شد اما کریم خان زند (۱۱۹۳-۱۱۷۱ ق) آن را مرمت نمود و در دو طرف این طاق اطاقهایی را برای محافظان و آب انباری که از آب رکنی پر میشد بنا کرد و بر فراز این طاق اطاق کوچکی ساخت و در آن اطاق قرآن خطی بزرگی قرار داد تا مسافرین از برکت عبور از زیر قرآن، از گزند حوادث در امان باشند.

این قرآن خطی نفیس که در دو جلد بزرگ به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ و به شیوه ثلث و محقق نگاشته شده و در شیراز به قرآن «هفده من» معروف است. در سال ۱۳۱۶ شمسی به علت توسعه راه شمالی شهر شیراز طاق قرآن را خراب کردند و قرآن «هفده من» را به موزه پارس انتقال دادند. این قرآن هم اینک نیز در این موزه نگاهداری میشود. در سال ۱۳۲۷ شمسی یکی از بزرگان شیراز به نام حسین ایگار (اعتماد التجار) طاق قرآن را دوباره بنا نمود و قرآنی بر بالای آن قرار داد. این طاق هم اینک نیز پابرجاست.