الگو:صفحۀ اصلی/مقالۀ برگزیده اول
«فرهنگنامه ریشهشناختی واژگان قرآن» یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشههای ثلاثی بهکاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشهشناسی» مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشهشناسی، روشی است که در زبانشناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار میگیرد.
برای ریشهشناسی واژگان قرآن کریم، پیمودن دو مرحله ضروری است: نخست مطالعه تطبیقی و دوم، مطالعه تاریخی. منظور از مطالعه تطبیقی، یافتن «نظیر»های یک ریشه عربی در زبانهای همخانواده، یعنی «زبانهای سامی» است. پس از آن، میتوان به مطالعه تاریخی روی آورد که عبارت است از تاریخگذاری معانی یافت شده در زبانهای سامی، مشخص کردن ترتیب تاریخی آنها و در نهایت، رسیدن به معنای اولیه و اقدم ریشه. ادامه ...