اصحاب مَشئَمة

اصحاب مَشئَمَه؛ گروهی که در قرآن از آنها یاد شده و در روز قیامت نامه عملشان را با دست چپ دریافت می‌کنند و جایگاهشان جهنم است.

معرفی

مَشئَمَه ضد میمنه و به معنای شوم، ضد یمن است. اصحاب المشئمه در قرآن کریم به کسانی اطلاق می‌گردد که نگون بختند. «مَشئَمَه» به سمت چپ نیز گفته می‌شود. در میان عربها مرسوم است که به سمت راست تیمّن و به سمت چپ تشاوم می‌جویند و در اینجا بر غایت نگونبختی و بدحالی دلالت می‌کند. مبرد گفته است: «اصحاب مَشئَمَه» به آنان گفته می‌شود که از کاروان راه یافتگان عقب مانده‌اند، زیرا در میان عربها مرسوم است که چون بخواهند بگویند مرا از نخستینیان قرار بده نه متاخرین، گویند: «اجلعنی فی یمینک، و لاتجعلنی فی شمالک» در قرآن کریم دوباره از «اصحاب مَشئَمَه» سخن رفته است، یکبار در تفصیل آیه مبارکه «و کنتم ازواجا ثلاثه» که یکی از آنها «اصحاب مَشئَمَه»اند. چنانکه می‌فرماید:«و کنتم ازواجاً ثلاثة فاصحاب المیمنة ما اصحاب المیمنة و اصحاب المَشئَمَه، ما اصحاب المَشئَمَه»(واقعه 7تا 9) (و (شما) گروه‌های سه گانه‌ شوید.(یک گروه) نیکبختان نیکبختان چه(وضع و) حالی‌ دارند؟ و نگونبختان. نگونبختان چه (وضع و) حالی‌ دارند؟) و در جایی دیگر می‌فرماید«والذین کفورا بایاتنا هم اصحاب الشمامة علیهم نار موصدةُ» (بلد 19 و 20) (و کسانی که به نشانه‌های ما کفر ورزیدند، آنان نگونبختند بر آنان (از هر سو) آتشی(فراگیر) گمارده شده است).

ارجاعات

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.