آیه 10 سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{QTFrame|Surah=18|Ayah=10}} </div> رده:آیات سوره نحل» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵
إِذْ أَوَى ٱلْفِتْيَةُ إِلَى ٱلْكَهْفِ فَقَالُوا۟ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا
| << آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!»
ترجمه انصاریان
[یاد کن] هنگامی را که [آن] جوانان در غار پناه گرفتند و گفتند: پروردگارا! رحمتی از نزد خود به ما عطا کن، و برای ما در کارمان زمینه هدایتی فراهم آور. (۱۰)
ترجمه فولادوند
زماني را به خاطر بياور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: پروردگار! ما را از سوي خودت رحمتي عطا کن، و راهِ نجاتي براي ما فراهم ساز! (۱۰)ترجمه الهی قمشه‌ای
آن گاه که آن جوانمردان (از بیم دشمن) در غار کوه پنهان شدند و از درگاه خدا مسئلت کردند بار الها، تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و بر ما وسیله رشد و هدایتی کامل مهیا ساز. (۱۰)معانی کلمات جدید
(اَوی = پناه برد) ( رَشَدًا = سامان، درستی) ( فِتْيَة = جوانمردان، تازه جوانها) ( هَيِّئْ = آماده كن)