اکل (ریشه)

ریشه «اکل» (ˀKL)؛ خوردن. این ریشه، 109 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

أکل: خوردن. از باب تشبیه می‌گویند «آتش هیزم را خورد». در قرآن آمده است: «تَأْكُلُهُ النَّارُ» (آل عمران: 183). «أُكُلٌ» به‌معنى خوردنى است: «تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ» (ابراهيم:25) (قاموس قرآن، ج1، ص92).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أکَلَ (فعل مجرد): 93 بار

أکل (مصدر): 4 بار

اُکُل (اسم. مفرد): 7 بار

آکِل (اسم فاعل): 3 بار

مأکول (اسم مفعول): 1 بار

أکّال (اسم مبالغه): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان	ˀVkul	اکُل		خوردن	eat	Orel, 37 (no. 148)
148)	ˀVkul	اکُل		خوردن	eat
عبری	אָכַל	آکَل	ˀākal	خوردن	eat	Gesenius, 37-38
	אֹכֶל	اُکِل	ˀokel	غذا	food
اوگاریتی	ˀKL	أکل		خوردن، بلعیدن، مصرف کردن، استفاده کردن	to eat; to devour, to consume, to make use of, to use	DelOlmo, 43
	akl	اکل		حریص، پرخور	voracious, glutton
آرامی	אָכַל	آکَل	ˀākal	ساییدن، خوردن، مصرف کردن	to gnaw, eat, consume	Jastrow, 63
سریانی	ܐܟܠ	اِکَل	ekal	خوردن، بلعیدن، خوردگی (استعاره.) مصرف کردن، اسراف کردن، اختلاس کردن	to eat, devour, corrode, metaph. To consume, squander, embezzle	PayneSmith, 15
مندایی	AKL	اکل		خوردن، مصرف کردن، بلعیدن، جذب کردن	to eat, consume, devour, absorb	Macuch, 16
فنیقی	ˀKL	اکل		مصرف کردن، خوردن (آتش)	consume (of fire)	Krahmalkov, 49
اکدی/آشوری	akālu(m)	اَکالو(م)		خوردن	to eat	Black, 9
حبشی	ˀəKL	اِکل		غذا. نان، ذرت، غلات، علوفه، طعمه، محصول مزرعه	food. bread, corn, grain, fodder, bait, produce of the field	Leslau, 15
سبائی	ˀKL	اکل		غلات، حبوبات، آرد	grain crops, corn; meal	Beeston, 4
عربی	اکل			خوردن		مشکور، ج1، ص29 Zammit, 75-76

منابع

اکل (آیات)

منابع ریشه شناسی