آیه سخره: تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''آیه سُخرَه؛''' به آیه 54-56 سوره مبارکه اعراف آیه سخره میگویند به این معنا که همه چیز را مُسخّر خدا می‌داند. == آیه سخره == إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۳

آیه سُخرَه؛ به آیه 54-56 سوره مبارکه اعراف آیه سخره میگویند به این معنا که همه چیز را مُسخّر خدا می‌داند.

آیه سخره

إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ(اعراف/54-56) پروردگار شما آن خدایی است که آسمانها و زمین را در شش روز خلق کرد، آن گاه بر عرش (فرمانروایی) قرار گرفت، روز را به پرده شب (و به عکس) در پوشاند که با شتاب در پی آن پوید، و نیز خورشید و ماه و ستارگان را مسخّر فرمان خود آفرید. آگاه باشید که ملک آفرینش خاص خداست و حکم نافذ فرمان اوست، بس منزه و بلند مرتبه است خدای یکتا که پروردگار عالمیان است.خدای خود را به تضرع و زاری و نهانی (به صدای آهسته که به اخلاص نزدیک است) بخوانید (و از اندازه مگذرید) که خدا هرگز متجاوزان را دوست نمی‌دارد.و هرگز در زمین پس از آنکه کار آن (به امر حق و شرع رسول حق) نظم و صلاح یافت به فساد و تباهکاری برنخیزید، و خدا را هم از راه ترس و هم از روی امید بخوانید، که البته رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

طلحه و زبیر مردى از طایفه عبدالقیس را كه خِداش نام داشت خدمت امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه فرستادند و به او گفتند: ما ترا بسوى مردى مى فرستیم كه خود او و خاندانش را از دیر زمان به جادوگرى و غیب گوئى مى شناسیم و در میان اطرافیان ما، تو از خود ما هم بیشتر مورد اعتمادى كه آن را از او نپذیرى و با او مخاصمه كنى تا حقیقت امر بر تو معلوم گردد ... چون خداش به نزد على علیه السلام آمد بنا به سفارشی که زبیر به او کرده بود آیه سخره را زیر لب زمزمه می نمود تا به خیال خود نعوذ بالله از نیرنگ ان حضرت در امان بماند.

علی علیه السلام پس از آنکه او را از سفارشهای زبیر به خودش با خبر نمود بدو گفت: ترا به خدا سوگند مى دهم آیا او [زبیر] به تو سخنى آموخت كه چون نزد من آمدى آن را بخوانى؟

خداش گفت: به خدا آرى

على علیه السلام فرمود: آیه سخره بود؟

خداش: آرى.

على علیه السلام: آن را بخوان!

سپس او خواند و على علیه السلام تكرار و تقریرش مى كرد و هر جا غلط مى خواند: تصحیحش مى فرمود تا هفتاد بار آن را خواند.

خداش (با خود) گفت: شگفتا: چرا امیرالمؤمنین دستور مى دهد این آی[۱]ه هفتاد بار تكرار شود؟ على علیه السلام از او پرسید :احساس مى كنى كه دلت مطمئن شد؟

خداش آرى به خدائى كه جانم به دست اوست.

فضیلت آیه

روایتی از امام صادق(ع) در کتاب کافی، هنگامی که طلحه و زبیر تدارک جنگ جمل را دیده بودند مردی به نام خِداش را برای رساندن پیغامی نزد امیرالمؤمنین(ع) فرستادند و به او گفتند: ما تو را به سوی مردی می‌فرستیم که او و خاندانش را از دیرزمان به جادو و غیب‌گوئی می‌شناسیم؛ چون به نزد او رفتی برای در امان ماندن از سحر او آیه سخره را بخوان. وقتی خِداش به نزد امام علی(ع) آمد امام او را به آنچه طلحه و زبیر به او سفارش کرده بودند خبر داد و از او خواست که هفتاد بار آیه را بخواند. آنگاه از او پرسید: «احساس می‌کنی که دلت مطمئن شد؟» خِداش پاسخ داد: «قسم به خدائی که جانم به دست اوست، آری.» او در پی این واقعه به سپاه امام علی(ع) پیوست. ملاصالح مازندرانی با استناد به روایت مذکور، ۷۰ بار خواندن آیه سخره را موجب صفای قلب، آرامش، از بین رفتن شک و وسوسه‌ها دانسته‌ است. در منابع روایات دیگری نیز آمده است که بر اساس آن‌ها آیه سخره موجب حفظ از شر شیاطین و ساحران می‌گردد.[۲][۳][۴]

منابع

ویکی شیعه

دانشنامه اسلامی

ارجاعات

  1. کافی، کتاب الحجه، بَابُ مَا يُفْصَلُ بِهِ بَيْنَ دَعْوَى الْمُحِقِّ وَ الْمُبْطِلِ فِي أَمْرِ الْإِمَامَة، حدیث1 (چاپ اسلامیه: ج1، ص 343)
  2. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۳۹.
  3. ملا صالح مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۲۵۷.
  4. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۴۳.