سوره تکویر

سوره تکویر؛ هشتاد و یکمین سوره قرآن کریم، از سور مکی در جزء سی‌ام، دارای 29 آیه. واژه تکویر در آیه اول، به‌معنای درهم‌پیچیده شدن و تاریک شدن، برای اشاره به وضعیت خورشید در آستانه قیامت استفاده شده است.

معرفی سوره

هشتاد و یکمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. بر حسب روایات ترتیب نزول، هفتمین سوره‌ای است که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است. این سوره دارای 29 آیه، 104 کلمه و 434 حرف است. تکویر به‌معنای درهم پیچیده شدن و تاریک شدن است. این نام از نخستین آیه سوره گرفته شده است. سوره تکویر درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های آن روز و همچنین عظمت قرآن و تأثیر آن سخن می‌گوید.

محتوای سوره

آیات آغازین سوره درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های پایان این جهان سخن می‌گوید. از جمله درهم پیچیده شدن خورشید، سقوط ستارگان، راه افتادن کوه‌ها از شدت زلزله، و وحشت مردم.

در بخش دوم، سوره درباره عظمت قرآن کریم و آوردنده آن و تأثیرگذاری‌اش بر نفوس انسانی سخن می‌گوید. در این بخش آمده است: قرآن به‌وسیله فرستاده‌ای امین نازل شده که به‌خلاف ادعای مشرکان، شیطان در آن نفوذ ندارد.

محتوای این سوره نشان می‌دهد که در اوایل بعثت نازل شده است. زیرا پیامبر (ص) را از تهمت‌های مشرکان منزه و دور می‌خواند.

فضیلت سوره

از جمله فضائل این سوره را در امان ماندن از رسوایی در هنگام گرفتن نامه اعمال، در امان ماندن از خیانت دیگران در پناه خداوند و بهبودی درد چشم و چشم آسیب‌دیده شمره‌اند.

معنای «عِشار»

«عِشار» جمع «عَشْراء» به معناى شتر حامله ده ماهه است كه در نزد عرب، با ارزش‌‏ترين اموال محسوب مى‌‏شده است. اما به هنگام بروز علائم قيامت، بى‌‏صاحب مى‏‌ماند و كسى به فكر آن نيست.

آیه 8 و 9: «وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ. بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ»

آیات 8 و 9 این سوره، درباره زنده به‌گور کردن دختران در زمان جاهلیت است. يكى از عادات بسيار بد جاهليت اين بود كه به خاطر فقر يا احساس ننگ، گاهى دختران خود را زنده به گور مى‏‌كردند. این درحالی بود که ولايت والدين بر فرزند محدود است و آنان حق گرفتن حقوق طبيعى فرزند همچون حق حيات را ندارند. از این آیه به‌عنوان شعاری در حمایت از مظلومیت کسانی که بی‌گناه کشته می‌شوند، استفاده می‌گردد.

اشاره به عصمت پیامبر اکرم (ص)

در آیات 22 تا 25 سوره تکویر: «وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ، وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ، وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِينٍ، وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِيمٍ»، برای عصمت و مصونیت پیامبر اکرم (ص) از خطا و اشتباه در تلقی وحی، 4 دلیل اقامه شده است.

منابع

ایکنا

ویکی شیعه