نفیسی، شادی

شادی نفیسی (زاده 1344 شمسی)؛ عضو هیئت علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی، رشته علوم قرآن و حدیث در دانشگاه تهران است.

زندگی‌نامه

شادی نفیسی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان دو زبانه (فارسی-فرانسه) سپری کرده، سپس دوره راهنمایی را در خارج از کشور گذراند و دوره دبیرستان را در رشته تجربی در تهران ادامه داد. وی در سال ۱۳۶۲ در رشته الهیات پذیرفته شده و وارد دانشگاه تهران شد. او در سال 1381، دکتری تخصصی خود را در رشته علوم قرآن و حدیث از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرد. تدریس را از سال 1389 و در دانشگاه تهران آغاز نمود، و از سال 1391 نیز به صورت تمام وقت به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات فعالیت دارد.

فعالیت‌های علمی و اجرایی

ترجمه چکیده های مجله، 1384/01/14، 1396/03/28، ایران، تهران

عضو کارگروه توسعه پژوهش قرانی کشور، 1392/02/25، ایران، تهران

معاونت گروه علوم قران و حدیث، 1394/03/23، 1396/03/23، ایران، تهران

معاونت گروه علوم قرآن و حدیث، 1396/03/23، 1398/03/03، ایران، تهران

افتخارات

این بانوی پژوهشگر قرآنی، به پاس تلاش‌های علمی در حوزه تخصصی خود، مفتخر به دریافت چندین عنوان برتر پژوهشی و جایزه از جشنواره‌های مختلف شده است که دریافت رتبه نخست آثار برتر قرآن‌پژوهی در حوزه مطالعات علوم قرآنی در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم سال ۱۳۹۰ برای کتاب «آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری»؛ مدرس، پژوهشگر و نویسنده برجسته قرآنی در دومین همایش بانوان قرآن‌پژوه آذر ۱۳۸۳؛ عنوان شایسته تقدیر برای کتاب «آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری» در رشته الهیات و معارف اسلامی در بیستمین دوره انتخاب کتاب‌های برتر دانشگاهی سال ۱۳۹۰ و رتبة اول کتاب سال دانشجویی سال ۱۳۸۱ برای کتاب «عقلگرایی در تفاسیر قرن چهاردهم» در حوزه دین و فلسفه از جمله این افتخارات است.

آثار و تألیفات

ایشان علاوه بر مقالات متعدد و راهنمایی رساله‌ها و پایان‌نامه‌های بسیار، دست به تألیف کتبی زده‌اند که از قرار زیر است:

شادی نفیسی. "شمع جمع." : خانه کتاب، 1391.

شادی نفیسی و فاطمه صادقی. "تاریخگذاری حدیث (روشها و نمونه ها )." تهران: حکمت، 1394.

شادی نفیسی. "شناختنامه چهل شخصیت قرانی معاصر." تهران: نشر اوای امید، 1399.

شادی نفیسی. "نقش شیعه در گسترش علوم حدیث." قم: انتشارات علی بن ابی طالب (ع)، 1400 .

دیدگاه‌ها

مبانی مشترک تفسیر اجتماعی و تلاش‌های تدبری

استاد نفیسی در این زمینه عقیده دارد: «تفسیر اجتماعی از حدود صد و پنجاه سال قبل با سید‌جمال‌الدین اسدآبادی و شاگردان وی شکل گرفته و جریان تدبر برای اولین بار از سوی حجت‌الاسلام نقی‌پور در سال ۱۳۸۱ مطرح شده که البته ایشان تأکید کرده آنچه در این کتاب آمده ماحصل مباحثی است که در دانشگاه بیان کرده است بنابراین این بحث پیشینه طولانی‌تری دارد. نکته دیگر درباره وجوه اشتراک تدبر و تفسیر اجتماعی قرآن است که در سه سطح شامل هدف، مبانی و روش قابل بررسی هستند. در سطح هدف و خاستگاه باید گفت تفسیر اجتماعی در مقام پاسخگویی به چالش مهمی که در دوره معاصر در مسئله انحطاط جوامع اسلامی مطرح بوده شکل گرفته است و اولین آغازگران تفسیر اجتماعی، فعالان سیاسی بودند که در تلاش برای کارآمدی قرآن کریم در حل چالش‌های فردی و اجتماعی برآمدند. در عرصه مبانی دو مبنای مشترک داریم که مبنای اول این است که قرآن برای همه مردم قابل فهم است و مبنای دوم این است که قرآن را اساسنامه زندگی بشر می‌دانند. درباره روش‌های تفسیری نیز باید گفت در تفسیر اجتماعی تلاش زیادی بر پیام‌گیری از آیات است. در تلاش‌های تدبری نیز شاهد این نوع برخوردها و نتیجه‌گیری‌ها هستیم و از آیات پیام می‌گیریم».

کاربردی‌شدن پژوهش‌های قرآنی

ایشان در این زمینه معتقداند تشکیل پژوهشکده‌های میان‌رشته‌ای قرآنی برای این مهم، امری الزامی است. ایشان در زمینه معنای کاربردی شدن می‌گویند: «وقتی حرف از کاربردی‌شدن می‌زنیم، یعنی مطالعات و تحقیقات قرآنی در جایی به درد ما بخورند و امروزه این موضوع به معنای رفتن به سمت مطالعات میان‌رشته‌ای قرآن و علوم است؛ بعضا در طراحی بازنگری سرفصل‌های دروس نگاه بینارشته‌ای وجود داشته است، ولی به خوبی اجرا نشده است؛ علت این است که نیازمند استادانی هستیم که بتوانند در هر دو رشته قرآن و آن علم مربوطه صاحب حرف و نظر باشند؛ وگرنه استاد متخصص در علوم قرآنی یا یک علم دیگر به تنهایی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد و این هم نیازمند کادرسازی و گذر زمان است».

توصیه به پژوهش‌گران جوان

ایشان در توصیه به پژوهش‌گران جوان گفته‌اند: «پژوهش خوب نیازمند حوصله و دقت است؛ ما عادت داریم خیلی زود به نتیجه برسیم و همین باعث بازشدن پای محقق به بداخلاقی‌های پژوهشی و کپی‌کردن از این و آن می‌شود؛ پژوهش بدون صبر و برنامه‌ریزی و صرف وقت مناسب و مطالعه جدی به نتیجه مطلوب نخواهد رسید».