ساره

ساره؛ نام همسر حضرت ابراهیم(ع) که از او اسحاق(ع) به دنیا آمد.

شناسه اسمی ساره

الف) نام ساره

ساره همسر حضرت ابراهيم و مادر اسحاق از زنان عارف به خداست که از او به نیکویی یاد میشود. گرچه نام او به صورت صریح در قرآن نیامده با واژه های «امرأته» و «اهله» از او یاد شده است.

ب) زمان و محل وفات

وفات او، ۳۴۶۳ سال بعد از هبوط آدم بود.

ساره ۱۲۷ سال عمر کرده و محل فوت او در حبرون فلسطین بوده که امروزه به «الخلیل» معروف است. او را در مزرعه ای که ابراهیم خریده بود و بعدها مرقد ابراهيم و اسحاق شد، به خاک سپرده اند.

شناسه شکلی و ظاهری

از نظر شکلی او از زیباترین زنان در حسن و جمال بوده، چنان که امام صادق فرموده: خداوند ۱۰ چیز را به ۱۰ زن داده و جمال را به ساره زن ابراهیم داده است.

شناسه رفتاری و روانی

الف) محدثه بودن

همان گونه که حضرت ابراهیم با فرشته ها سخن می گوید و بشارت ملائکه را دریافت میکند همسر او نیز سخن فرشته ها را می شنود و بشارت ملائکه را دریافت میکند. (هود/۷۱)

ب) مهاجرت در راه خدا

ساره نخستین زن مهاجری بود که برای حفظ دین و گسترش آیین حنیف به همراه شوهر شهر بابل را به مقصد شام و فلسطین ترک کرد.

شناسه فکری و عقیدتی

ساره اولین کسی بود که به حضرت ابراهیم ایمان آورد و نبوت و رسالت او را تصدیق کرد.