کم خوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از قرآن پدیا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''کم خوری''': غذا خوردن به مقدار اندک. در اسلام به کم خوری بسیار توصیه شده است و علت بسیاری از امراض و بیماری های جسمی و روحی انسان را پرخوری معرفی می‌کند. به طوری که پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: آنکه غذا کم بخورد معده‌اش سالم می‌ماند و صفا می‌یابد...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۹

کم خوری: غذا خوردن به مقدار اندک. در اسلام به کم خوری بسیار توصیه شده است و علت بسیاری از امراض و بیماری های جسمی و روحی انسان را پرخوری معرفی می‌کند. به طوری که پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: آنکه غذا کم بخورد معده‌اش سالم می‌ماند و صفا می‌یابد و هر که پرخوری کند، معده‌اش بیمار و قلبش سخت می‌شود. اسلام در نحوه غذا خوردن توصیه هایی دارد که رعایت آن موجب سلامت جسم و صفای روح انسان می‌شود.

کم خوری در قرآن کریم

قران کریم در خوردن غذا، تاکید در اعتدال دارد، بطوری که در آیه ۳۱ سوره مبارکه اعراف می‌فرماید: «یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ؛ از نعمت‌های خدا بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست ندارد» زیرا پرخوری مکروه است و چه‌بسا زیاده روی در خوردن غذا، حرام باشد، آن‌گاه که موجب رساندن ضرر به بدن شود.[۱]

آفات پرخوری پرخوری

آفت‌های بسیاری بر جسم و روح انسان دارد. در بسیاری از روایات پرخوری مایه تباهی و رنجوری بدن و عامل اصلی بیماری ها معرفی شده است. همچنین علم پزشکی نیز پرخوری را در بیماری هایی مانند: دیابت، انواع سرطان، زانو درد و کمر درد، بیمارهای تنفسی و بیماری های قلبی و سکته مغزی موثر می‌داند.[۲] همچنین پرخوری مایه قساوت دل و سستی و کسالت در عبادت است و باعث طغیان شهوات، غفلت، خدافراموشی و در نهایت دچار شدن به غضب الهی می‌شود.[۳]

فواید کم خوری

براساس روایات کم‌خوری دارای فواید ظاهری و برکات باطنی می‌باشد. از کم خوری به عنوان مادر همه داروها یاد شده[۴] و باعث می‌شود بدن‌ انسان استقامت پيدا ‌كند[۵]، همچنین موجب شادابی چهره، سلامت تن و کاهش دردها و طول عمر می‌گردد. از برکات باطنی کم خوری نیز، نورانیت دل و صفای اندیشه، تقرب به درگاه خداوند، بهره گیری از علم و حکمت، استفاده بهتر از عبادات، رهاشدن از دام شهوات و شیطان و به ملکوت آسمانها راه یافتن است.[۶]

آداب و روش تغذیه

آداب غذا خوردن در اسلام را می‌توان به چند بخش تقسيم كرد اين بخش‌ها شامل؛ آداب پيش از مصرف غذا، آداب حين خوردن غذا و آداب پس از صرف غذا می‌شود كه اسلام برای هر يك از اين‌ بخش‌ها رهنمودهای بسياری را ذكر كرده است.[۷]شستن دستها قبل از شروع به غذا خوردن، پرهیز از خوردن غذای داغ،[۸] داشتن نظم برای تغذیه [۹]و اعتدال و میانه روی در غذا خوردن و همچنین غذا خوردن هنگام گرسنه شدن و قبل از سیر شدن از خوردن دست کشیدن، آرام آرام جویدن غذا [۱۰]، آغاز کردن و به پایان بردن غذا با مصرف کمی نمک و یا سرکه[۱۱]، از مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد.

منابع

دانشنامه اسلامی

ایکنا