یأجوج و مأجوج

يأجوج و مأجوج؛ نام قوم یا اقوامی که در قرآن و متون دینی یهودیان و مسیحیان از آنان یاد شده است.

معرفی

این نام ها در تورات به صورت جوج و مأجوج آمده است. مثلاً حزقیال ۳۸ و ۳۹ و در انگلیسی نیز Gog and Magog تلفظ میشود. آرتور تو جفری بر آن است که اصل این کلمه عبری است (واژه های دخیل قرآن) در مکاشفه یوحنا باب ۲۰ آية (۸) جوج و مأجوج دشمنان مسیحیت در آخر الزمانند. بعضی از محققان و مفسران يأجوج و مأجوج را قبیله ای از مغولان که آتیلا و چنگیز هم از همان قبیله بوده اند می دانند و بعضی آن را با سکاها انطباق میدهند. لفظ يأجوج و مأجوج در قرآن كهف (۹۴) مذکور است. در سوره انبیاء آیه ۹۶ نیز با ذکر نام آنها هجوم با تاخت و تاز آنان از اشراط الساعة (نشانه های سهمگین آغاز قیامت) شمرده شده است. در قرآن کریم (سوره کهف آیات ۹۰ تا ۹۹) در ضمن داستان ذوالقرنین آمده است که چون ذوالقرنین به سرزمین مشرق خورشید رسید مردمی را میان دو کوه دید که از او خواستند تا با دریافت هزینه و خراج از ایشان برای جلوگیری از ضرر و فتنه و فساد یاجوج و ماجوج کاری کند؛ ولی او پیشنهاد مالی ایشان را قبول نکرد و گفت تمکنی که پروردگارم به من داده است بهتر از خراج شماست اما مرا به نیروی انسانی یاری دهید که بین شما و ایشان حائلی بسازم؛ آنگاه با استفاده از نیروی ایشان با پاره های آهن بین دو کوه را انباشت و همسطح ساخت و با کمک این مردم آهن گداخته و آتش گونه ساخت و روی گداخته در آن ریخت تا سرانجام سد ساخته شد و يأجوج و مأجوج نتوانستند بر آن دست یابند و نتوانستند در آن رخنه کنند.

در بعضی تفاسیر آمده که در آخر الزمان يأجوج و مأجوج این سد را می شکافند و مردم بسیاری را میکشند و خداوند سرانجام ایشان را هلاک میکند.

منابع

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.