زره داوود

زره داوود؛ زرهی متعلق به حضرت داوود که در سوره سبأ بدان اشاره شده است.

معرفی

خدای عزوجل در قصه داوود (ع) آیه ۱۰ و ۱۱ سوره سبأ می فرماید: «والناله الحديد، ان اعمل سابغات و قدر في السرد...» و آهن را برای او نرم گردانیدیم و گفتیم که زره های بلند و رسا بساز و در زره بافی سنجیده و به سامان کار کن..... بعضی از مفسرین گویند: آهن در دست داود مانند خمیر در دست دیگران بود و او آتش و سندان آهن را به هر شکلی میگردانید و او اول کسی بود که زره ساخت و بر تن کرد. (ثمار القلوب).

و در اخبار آورده اند که سبب این آن بود که داود - علیه السلام - در سیاحت و سیر خود هر کس را که دیدی که او را نشناختی آن کس را گفتی: ای هذا! این مرد که والی شماست چگونه مردی است؟ گفتندی نیکوسیرت مردی است و عادل پادشاهی است او خدا را شکر گزاردی. یک روز فریشته ای بر صورت مردی پیش او آمد. او بر عادت گفت داود چه مردی است؟ گفت: نیک مرد است جز یک خصله که در اوست. گفت و آن چیست؟ گفت از بیت المال میخورد می بایست تا از کسب دست خود خوردی. او گفت بارخدایا طریقی نِه که من از کسب دست خود قوت خود و عیال خود به دست آرم. خدای تعالی آهن بر دست او نرم کرد و او را صنعت درع کردن بیاموخت. او درع میکرد هر درعی به چهار هزار درم بفروختی چیزی به نفقه کردی و چیزی به صدقه بدادی و گفتند لابل آن خود از معجزات او یکی بود. و در معنی «و قدر في السرد» گفتند: معنی آن است که این میخهای زره باریک مکن تا بنجنبد در مجری و سطبر تا حلقه نشکند.

منابع

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.