آیه 1 سوره انعام
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
<< آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید، و ظلمتها و نور را پدید آورد؛ اما کافران برای پروردگار خود، شریک و شبیه قرارمیدهند (با اینکه دلایل توحید و یگانگی او، در آفرینش جهان آشکار است)!
ترجمه انصاریان
همه ستایشها ویژه خداست که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکیها و روشنی را پدید آورد. [با این همه نشانهها که گواهی بر یکتایی و قدرت اوست] باز کافران برای پروردگارشان [بتها و معبودهای باطل را] شریک و همتا قرار میدهند. (۱)
ترجمه فولادوند
ستايش براي خداوندي است كه آسمانها و زمين را آفريد و ظلمتها و نور را ايجاد كرد، اما كافران براي پروردگار خود شريك و شبيه قرار ميدهند (با اينكه دلايل توحيد و يگانگي او در آفرينش جهان آشكار است). (۱)ترجمه الهی قمشهای
ستایش خدای راست که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکیها و روشنایی را مقرّر داشت (و با آنکه نظم آسمان و زمین دلیل یکتایی اوست) باز کافران به پروردگار خود شرک میآورند. (۱)معانی کلمات جدید
(يَعْدِلونَ = برابر میكنند، داوری میكنند)