اتی (ریشه): تفاوت میان نسخه‌ها

إِتْيَان بمعنى آمدن و آوردن هر دو آمده است. مانند «أَتى‏ أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ» (نحل: 1)، يعنى امر خدا آمد آنرا به‌عجله نخواهيد. و مثل «وَ اللَّاتِي يَأْتِينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ» (نساء: )15، يعنى زناني‌كه زنا مي‌آورند. آتَى يُؤتِي إِيتَاءً از باب إفعال به‌معنى دادن و عطا كردن است‏ (قاموس قرآن، ج1، ص21).