نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه «نبوت» ‌در لغت به معنای پيامبری، و واژه «نبی» به معنای پيامبر است، بنابر قول مشهور، ريشه اين دو واژه، كلمه «نبأ» به معنای خبر است و يا به گفته راغب اصفهانی، ويژه خبرهايی است كه از نوعی اهميت برخوردارند، يعنی خبرهايی كه فايده‎ای بزرگ دارند و از آن‌ها علم يا ظن غالب حاصل می‌شود.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/2061408/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%B5%D9%84-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86- مروری بر اصل نبوت از منظر قرآن]</ref> لفظ «نبی» كه بر وزن فعيل است اگر به معنى فاعل باشد معنايش خبردهنده است زيرا كه نبى از جانب [https://wiki.ahlolbait.com/%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 خدا] خبر مي‌دهد و اگر به معنى مفعول باشد معنايش خبرداده شده است که بدین نحو، نبی کسی شناخته می شود که از جانب خدا به او خبر داده مي‌شود.<ref>قاموس قرآن، ج7، ص7.</ref>

پیامبران مجموعا دو وظیفه انجام می داده اند: یکی اینکه از جانب خدا برای بشر قانون و دستور العمل می آورده اند، دوم اینکه مردم را به خدا و عمل به دستورالعمل‌های الهی آن عصر و زمان دعوت و تبلیغ می کرده اند. غالب پیامبران فقط وظیفه دوم را انجام می دادند، عده بسیار کمی از پیامبران که قرآن آنها را "اولوالعزم" می خواند قانون و دستور العمل آورده اند.