پرش به محتوا

حبل الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۲: خط ۳۲:
== حبل الله از منظر شیعه ==
== حبل الله از منظر شیعه ==
«حبل الله» در معنی قرآن و به معنی ائمه (ع) نزد شیعه امری ثابت شده و متواتر است و حدیث ثقلین نیز مؤید آن است. در «العمدة في الامامه» شیخ مفید و کتابهای دیگر به روایت از امام صادق آمده است که: «نحن حبل الله الذي قال الله تعالى واعتصموا بحبل الله..... علامه مجلسی می گوید: بدان سبب قرآن و امامان به حبل تشبیه شده اند که آنان وسیله رسیدن انسانها به خدا هستند. زیرا به یاری آنها مردم به خدا نزدیک میشوند و از مهر و کرم او برخوردار میگردند و به بهشت می رسند. از این رو قرآن و عترت پیامبر (ص) همچون ریسمانی کشیده اند میان خدا و خلق. در حدیثی که ابوسعید خدری از پیامبر روایت کرده نیز حبل استعاره است از عترت او: «انه قال ایها الناس إِنِّي قَد تَرَكْتُ فِيكُمْ حَبْلَينِ إِنْ أخَذْتُم بهما لن تضلوا بعدى، احدهما أكبر من الآخر: كتاب الله حبل معدود من السماء الى الأرض، وعترتي أهل بيتي. ألا وانهما لا يفترقا حتى يردا على الحوض» به راستی که پیامبر فرمود: ای مردم به درستی که من دو ریسمان دو راهنما به سوی خدا در میان شما به جا نهاده ام که اگر با آنها همراه باشید، پس از من هرگز گمراه نخواهید شد. از آن دو یکی بزرگتر از دیگریست. آن دو) عبارتند از کتاب خدا (قرآن) که مانند ریسمانی کشیده از آسمان به سوی زمین است. دو دیگر خاندان من است. هان بدانید که آن دو نباید از هم جدا شوند تا آن که در حوض کوثر نزد من آیند. در کتاب الغيبة به روایت از جابر بن عبدالله آمده است که از پیامبر درباره «حبل» در آیه «واعتصموا بحبل الله جميعاً» پرسیدند. فرمود: حبل در این آیه و همچنین «حبل» اول در آیه «... الا بحبل من الله و حَبْلٍ من الناس» به معنی قرآن و منظور از حبل دوم، علی بن ابی طالب (ع) است. همین معنا در تفسیر عیاشی به روایت از امام صادق (ع) نیز دیده میشود. سخن کوتاه آن که آن چه از اکثریت تفاسیر و اخبار شیعه درباره «حبل الله» بر می آید این است که «حبل الله» شامل بیشتر معانی یاد شده در بالا است. ولی از آن میان، معانی قرآن دین عهد و امان و عترت پیامبر اکرم (ص) پر استعمال ترین معانی این ترکیب است (البرهان في تفسير القرآن، بحرانی ۳۰۳/۱ به بعد)
«حبل الله» در معنی قرآن و به معنی ائمه (ع) نزد شیعه امری ثابت شده و متواتر است و حدیث ثقلین نیز مؤید آن است. در «العمدة في الامامه» شیخ مفید و کتابهای دیگر به روایت از امام صادق آمده است که: «نحن حبل الله الذي قال الله تعالى واعتصموا بحبل الله..... علامه مجلسی می گوید: بدان سبب قرآن و امامان به حبل تشبیه شده اند که آنان وسیله رسیدن انسانها به خدا هستند. زیرا به یاری آنها مردم به خدا نزدیک میشوند و از مهر و کرم او برخوردار میگردند و به بهشت می رسند. از این رو قرآن و عترت پیامبر (ص) همچون ریسمانی کشیده اند میان خدا و خلق. در حدیثی که ابوسعید خدری از پیامبر روایت کرده نیز حبل استعاره است از عترت او: «انه قال ایها الناس إِنِّي قَد تَرَكْتُ فِيكُمْ حَبْلَينِ إِنْ أخَذْتُم بهما لن تضلوا بعدى، احدهما أكبر من الآخر: كتاب الله حبل معدود من السماء الى الأرض، وعترتي أهل بيتي. ألا وانهما لا يفترقا حتى يردا على الحوض» به راستی که پیامبر فرمود: ای مردم به درستی که من دو ریسمان دو راهنما به سوی خدا در میان شما به جا نهاده ام که اگر با آنها همراه باشید، پس از من هرگز گمراه نخواهید شد. از آن دو یکی بزرگتر از دیگریست. آن دو) عبارتند از کتاب خدا (قرآن) که مانند ریسمانی کشیده از آسمان به سوی زمین است. دو دیگر خاندان من است. هان بدانید که آن دو نباید از هم جدا شوند تا آن که در حوض کوثر نزد من آیند. در کتاب الغيبة به روایت از جابر بن عبدالله آمده است که از پیامبر درباره «حبل» در آیه «واعتصموا بحبل الله جميعاً» پرسیدند. فرمود: حبل در این آیه و همچنین «حبل» اول در آیه «... الا بحبل من الله و حَبْلٍ من الناس» به معنی قرآن و منظور از حبل دوم، علی بن ابی طالب (ع) است. همین معنا در تفسیر عیاشی به روایت از امام صادق (ع) نیز دیده میشود. سخن کوتاه آن که آن چه از اکثریت تفاسیر و اخبار شیعه درباره «حبل الله» بر می آید این است که «حبل الله» شامل بیشتر معانی یاد شده در بالا است. ولی از آن میان، معانی قرآن دین عهد و امان و عترت پیامبر اکرم (ص) پر استعمال ترین معانی این ترکیب است (البرهان في تفسير القرآن، بحرانی ۳۰۳/۱ به بعد)
== ارجاعات ==
التبيان في تفسير القرآن؛ محمد بن حسن طوسی، البرهان في تفسير القرآن؛ سید هاشم بحرانی، تأویل مشكل القرآن؛ عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری، روح الجنان و روح الجنان؛ ابوالفتوح رازی، الكشاف في تفسير القرآن؛ زمخشری، مجمع البحرين؛ فخر الدین طریحی، مجمع البيان في تفسير القرآن؛ فضل بن حسن الطبرسي، المعجم المفهرس لالفاظ النبي والمفردات فی غریب القرآن؛ راغب اصفهانی و مقدمة تفسير مرآة الانوار


== منابع ==
== منابع ==
التبيان في تفسير القرآن؛ محمد بن حسن طوسی، البرهان في تفسير القرآن؛ سید هاشم بحرانی، تأویل مشكل القرآن؛ عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری، روح الجنان و روح الجنان؛ ابوالفتوح رازی، الكشاف في تفسير القرآن؛ زمخشری، مجمع البحرين؛ فخر الدین طریحی، مجمع البيان في تفسير القرآن؛ فضل بن حسن الطبرسي، المعجم المفهرس لالفاظ النبي والمفردات فی غریب القرآن؛ راغب اصفهانی و مقدمة تفسير مرآة الانوار
این مدخل برگرفته از '''دایرة المعارف تشیع''' است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.
[[رده:اعتقادات و قرآن]]
[[رده:اعتقادات و قرآن]]
ویراستار
۸٬۱۴۳

ویرایش