امام موسی صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

سید موسی صدر<ref>ارجاعاتِ مقالۀ حاضر به ماهنامۀ رایحه، سال ششم، شماره93 (شهریور 1390) است که به نکوداشت امام موسی صدر اختصاص دارد.</ref> معروف به امام موسی صدر(تولد: 1307ه.ش = 1928م؛ ربوده شدن: 1357ه.ش = 1978م)؛ عالم شیعی، زادۀ ایران و از مهمترین رهبران مذهبی ـ سیاسی لبنان، معروف به امام موسی صدر. وی تحصيلات دانشگاهی خود را در دانشگاه تهران و همچنين تحصيلات حوزوی خود را در قم و نجف اشرف تكميل كرد. ایشان در سال ١٣٣٨ به عنوان جانشین رهبر شیعیان لبنان، ایران را به مقصد لبنان ترک کرد. نظارت بر نشریۀ «انجمن تعلیمات دینی»، سردبیری مجلۀ «مکتب اسلام»، تدوین طرح اصلاح نظام آموزشی حوزه‌های علمیه، راه‌اندازی ده‌ها جمعیت خیریه و موسسات فرهنگی ـ آموزشی و تأسيس جامعه مقاومت لبنانی در برابر تجاوزات اسرائيل، گوشه‌ای از فعالیت‌های امام موسی صدر هستند. تبیین اندیشه‌های اصیل دینی، حضور در کنار مردم عامی و فعالیت‌های اجتماعی روزانه، تسلط به آیات قرآن و به‌کارگیری آن‌ها متناسب با مناسبت‌ها از ویژگی‌های شخصیتی ایشان به شمار می‌رود. از اندیشه‌های مهم امام موسی صدر، اعتقاد قلبی به توانایی اسلام در پاسخگویی به نیازهای روز بود. از جمله آثار نگاشته شده از سوی ایشان می‌توان به «محمد پیامبر بت شکن»، «زهرا فصلی از کتاب رسالت»، «حسین وارث انبيا» و «روح تشریع در اسلام» اشاره كرد. در آستانه پيروزی انقلاب اسلامی ايران و در نتیجۀ احساس تهدید مقامات برخی کشورها -از جمله اسرائيل- از حضور امام موسی صدر، ایشان با دعوت رسمی ليبی به آن كشور سفر كرد و با هماهنگی قذافی ربوده شد و تاکنون نیز خبری از ایشان در دست نیست.

در كتاب «اسرار ربودن امام موسی صدر» دلايل سفر امام موسی صدر به ليبی اینگونه شرح داده شده است: »افزايش رنج و محنت مردم لبنان و شدت گرفتن تجاوزات صهيونيست‌ها و اشغال جنوب، عملاً مانع اعمال حاكميت دولت لبنان بر اين منطقه شده بود، زيرا اسرائيل از اجرای قطعنامه 425 شورای امنيت و عقب نشينی از مناطق مرزی سر باز زده بود؛ امام موسی صدر وظيفه خود می‌دانست كه اوضاع بحرانی لبنان و عمق خطرهای تهديدكننده جنوب لبنان را به اطلاع رهبران كشورهای عربی برساند؛ رهبرانی كه در رسيدگی به اين وضع اسف‌بار تأثير مستقيم داشتند.» در جریام این رفت و آمدها،  و پس از سفر به لیبی، خبری از ایشان نشد. تحقيقات متعدد از سوی مقامات امنيتی لبنان و ايتاليا، مجلس شورای اسلامی ايران و همچنين احكام دستگاه‌های قضايی ايتاليا و لبنان نشان می‌دهد كه امام موسی صدر به هيچ وجه از ليبی خارج  نشده و در اين كشور ربوده شده است.<ref>ص31</ref>

غیر از آنچه گفته شد دو نظريه درباره ربودن امام موسی صدر وجود دارد. بنابر یک نظریه نظر به جایگاه امام موسی صدر در انقلاب ایران، دول متخاصم سعی نمودند تا با حذف وی انقلاب ایران را با چالش رهبری مواجه کنند. نقل است که وقتی از امام خمينی(ره) سؤال شد برای مملكت‌داری چه كار كنيم؟ امام (ره) می‌فرمايند «من امام موسی صدر را دارم»؛ نظریه دوم به توطئه احزاب لینانی برای جلوگیری از پیوستن جوانان به جنبش امل باز می گردد. احزاب لبنانی پس از تأسيس جنبش امل نيروهايشان را كه اكثرا جوان بودند از دست دادند زيرا آنان جذب امام موسی صدر و جنبش امل شدند؛ بنابراين جهت خروج از این وضعیت تلاش کردند تا ایشان ربوده شود.<ref>ص105</ref>