ملت: تفاوت میان نسخه‌ها

«ملت» در اصطلاح قرآن به معني راه و روش و طريقه ای است كه از طرف يك رهبر الهي بر مردم املاء شده است.<ref>[http://ganjineh.valiasr-aj.com/liblist/2631/41/%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%87 %C2%AB%D9%85%D9%84%D8%AA%C2%BB .موسسه تحقیقاتی ولی عصر؛ ملت؛ دانشنامه حوزه]</ref> راه و آیینی که از طرف [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%AE%D8%AF%D8%A7 خدا] به پیامبران بیان شده و پیامبران(ع) به مردم ابلاغ می نمایند و مردم را بر اساس آن رهبری نماید.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D9%85%D9%84%D8%AA . ویکی فقه؛ ملت]</ref>

این ملت ویژگی هایی دارد که آن را از سایر مفاهیم یا شریعت ها و یا ادیان متمایز می کند. درواقع، ملت نشان از آیین و روشی دارد که از دیگران گرفته شده است؛ ولی خود را ملزم می دانند که در عمل خود از آن پیروی کنند.<ref>. طباطبایی، 1374، ج5، ص576.</ref> از این رو، ملت به الله یا خدا نسبت داده نشده است؛ بلکه به پیامبران(ع) یا افراد دیگر نسبت داده می شود؛ چرا که ملت علاوه بر آیین یا دین خاص، سیره و سنت آن پیامبر(ع) در اجرای آن نیز شامل می-شود.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D9%85%D9%84%D8%AA_%D8%AF%D8%B1_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 .ویکی فقه؛ ملت در قرآن؛ تعبیر «ملت» در مکتب شهید سلیمانی همسو با فهم دینی از این واژه است؛ بررسی تفاوت شريعت، دين و ملت در اصطلاح قرآن]</ref> برای نمونه، ملت در هشت یا نه مورد درباره «مکتب‌های الهی» بویژه به نام «حضرت ابراهیم(ع)»<ref>. وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَيْناهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ‏؛ «و چه كسى- جز آنكه به سبك مغزى گرايد- از آيين ابراهيم روى برمى‏تابد؟ و ما او را در اين دنيا برگزيديم؛ و البته در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود». (بقره/130) وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى‏ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‏؛ «و [اهل كتاب‏] گفتند: «يهودى يا مسيحى باشيد، تا هدايت يابيد»؛ بگو: «نه، بلكه [بر] آيين ابراهيم حق‏گرا [هستم‏]؛ و وى از مشركان نبود.» (بقره/135) وَ مَنْ أَحْسَنُ دِيناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلًا؛ «و دينِ چه كسى بهتر است از آن كس كه خود را تسليم خدا كرده و نيكوكار است و از آيين ابراهيم حق‏گرا پيروى نموده است؟ و خدا ابراهيم را دوست گرفت» (نساء/125)</ref> اضافه شده است.<ref>[http://pajoohe.ir/%D9%85%D9%84%D8%AA__a-33549.aspx . دانشنامه پژوهه؛ ملت؛ ویکی جو؛ ملت]</ref> ملت ابراهیم ویژگی هایی دارد که از جمله آنها می توان به حق گرایی<ref>. قُلْ إِنَّنِي هَدانِي رَبِّي إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‏؛ بگو: «آرى! پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است: دينى پايدار، آيين ابراهيمِ حق‏گراى! و او از مشركان نبود.» (انعام/161)</ref>، نبود شرک<ref>. ثُمَّ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‏؛ «سپس، به تو وحى كرديم كه: «از آيين ابراهيم حق‏گراى پيروى كن، [چرا كه‏] او از مشركان نبود.» (نحل/123)</ref>، تسلیم بودن، جهاد، اقامه نماز<ref>. وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَ فِي هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصِيرُ؛ «و در راه خدا چنان كه حق جهاد [در راه‏] اوست جهاد كنيد، اوست كه شما را [براى خود] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است. آيين پدرتان ابراهيم [نيز چنين بوده است‏] او بود كه قبلًا شما را مسلمان ناميد، و در اين [قرآن نيز همين مطلب آمده است‏] تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد. پس نماز را برپا داريد و زكات بدهيد و به پناه خدا رويد. او مولاى شماست؛ چه نيكو مولايى و چه نيكو ياورى« (حج/78)</ref> است. علاوه بر این، ملت درباره «مکتب‌های باطل»<ref>. وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ ما كانَ لَنا أَنْ نُشْرِكَ بِاللَّهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ ذلِكَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنا وَ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ ‏؛ «و آيين پدرانم، ابراهيم و اسحاق و يعقوب را پيروى نموده‏ام. براى ما سزاوار نيست كه چيزى را شريك خدا كنيم. اين از عنايت خدا بر ما و بر مردم است، ولى بيشتر مردم سپاسگزارى نمى‏كنند» (یوسف/38) ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هذا إِلَّا اخْتِلاقٌ‏؛ «[از طرفى‏] اين [مطلب‏] را در آيين اخير [عيسوى هم‏] نشنيده‏ايم؛ اين [ادّعا] جز دروغ‏بافى نيست» (ص/7)</ref> یا آیین های غیر ابراهیم<ref>قالَ لا يَأْتِيكُما طَعامٌ تُرْزَقانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُما بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُما ذلِكُما مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ‏؛ «گفت: «غذايى را كه روزى شماست براى شما نمى‏آورند مگر آنكه من از تعبير آن به شما خبر مى‏دهم پيش از آنكه [تعبير آن‏] به شما برسد. اين از چيزهايى است كه پروردگارم به من آموخته است. من آيين قومى را كه به خدا اعتقاد ندارند و منكر آخرتند رها كرده‏ام» (یوسف/37)</ref> نیز به کار رفته است. <ref>[https://iqna.ir/fa/news/3928025/%D8%AA%D8%B9%D8%A8%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D9%84%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D9%85%D8%B3%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%81%D9%87%D9%85-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA<nowiki> . تعبیر «ملت» در مکتب شهید سلیمانی همسو با فهم دینی از این واژه است؛ اسلام، ارزشمندی تمدن و فرهنگ را در نتیجه آن می‌داند ]</nowiki></ref>