هوی (هواء)
ریشه «هوی» (HWY)؛ هواء، خالی. این ریشه در این معنا یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ ابراهيم: 43. هواء را در آيه و لغت بمعنى حالى گفتهاند يعنى: پلكشان بهم ميخورد و قلبشان (از تعقّل) خالى است. مثل وَ تَرَى النَّاسَ سُكارى وَ ما هُمْ بِسُكارى حجّ: 2. راغب گويد يعنى در خالى بودن مثل هوا است. شخص ترسو را هواء گويند زيرا قلبش از جرئت خالى است (قاموس قرآن، ج7، ص172).
ساخت‌های صرفی در قرآن
هَواء (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | هَواا | هَواا | هَواا | خالی | قاموس قرآن، ج7، ص: 172 | |
| آفروآسیایی | *haway- | هوی | blow; wind | فوت کردن، دمیدن | ||
| سامی | *hVwVy- | هوی | 'blow' | 'فوت کردن، دمیدن' | ||
| عربی | hwy | هوی |
نیز رجوع کنید: هوی (ریشه)