علی اربابی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی اربابی'''<ref>ارجاعات این مقاله به ماهنامۀ رایحه شمارۀ بیست و دوم، سال سوم، اردیبهشت ماه 1386 است که به بزرگداشت «علی اربابی» اختصاص دارد.</ref>(1318ش ـ 1385ش)؛ قاری و استاد قرائت قرآن کریم. علی اربابی از خردسالی در مسیر یادگیری روخوانی و قرائت قرآن کریم قرار گرفته و از اساتیدی همچون خلیل الرحمن و استاد مولائی، بهره‌مند شد و تا درجۀ استادی در صوت و لحن پیش رفت. وی طی چند سفر خود به کشور مصر و دیدار و ارتباط با قراء مصری، در محضر اساتید بزرگ مصری همچون «مصطفی اسماعیل» و «منشاوی» قرائت و جواز قرائت دریافت کرده بود. او همچنین از سفیران انتقال نوع قرائت مصر به ایران بود. اربابی از پیشکسوتان قرائت قرآن در ایران بود که قبل و پس از انقلاب اسلامی، اقدام به تدریس و برگزاری کلاس‌های قرآنی کرد. از فعالیت‌های مهم قرآنی وی می‌توان به مواردی همچون تربیت ده‌ها مربی، استاد و قاری بین‌المللی قرآن، داوری مسابقات قرآنی و راه‌اندازی کانون‌های قرآنی در سطح کشور، اشاره کرد. علی اربابی سرانجام در روز ۱۷ اسفندماه سال 13۸۵ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان دیده از جهان فروبست.

علی اربابی در سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد و از سن ۱۰ سالگی با هدایت مادر و پدر خود که هر دوی آن‌ها قرآنی بودند به مکتب‌خانه رفت و از همان زمان، قدم در وادی یادگیری قرآن نهاد.<ref>ص14</ref> در دوران خردسالی از آموزش‌های قرآنی پدر بهره گرفت و در سن ۱۲ سالگی و در زمانی که جلسات قرآنی بسیار محدود و اندک بود، روخوانی قرآن را نزد دو تن از مربیان زن مکتب‌خانه محله که جلسات قرآنی داشتند و تا «یرملون» می‌دانستند، فرا گرفت. در سنین بالاتر در جلسات قرآن مساجد محله شرکت کرد.<ref>ص5</ref>