ویراستار
۸٬۳۹۵
ویرایش
←معانی مترادفات قرآنی پرتاپ کردن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- | |- | ||
|جفا | |جفا | ||
|[[ | |[[جفا (ریشه)|ریشه جفا]] | ||
|[[ | |[[جفا (واژگان)|مشتقات جفأ]] | ||
| | | | ||
|} | |} | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
=== «جفا» === | === «جفا» === | ||
جُفَاء يعنى پوشال و خاشاك، خداى تعالى گويد: فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفاءً- 17/ رعد) كف روى آب كه چون خاشاك به كرانه رود (وَ أَمَّا ما يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ- و آنچه را كه براى مردم سودمند است، به استوارى و ثابت در زمين مىماند). | |||
جُفَاء- خاشاك روى آب رود و نهر و كف سطح محتواى ديگ كه در كنارههاى آن جمع مىشود. | |||
أَجْفَأَتِ القدر زبدها- يعنى ديگ كف بر سر آورد. | |||
أَجْفَأَتِ الأرض- زمين از بىخبرى چون خاشاك شد. | |||
گفته شده كه اصل واژه جفا، با (واو) است نه (همزه) و لذا مىگويند: جفت القدر و أجفت- در اين صورت فعلش- جفوته، أجفوه و جفوه و جفوة و جفاء- است و از اصل لغت عبارت، جفا السّرج عن ظهر الدّابّة- يعنى زين و برگ را از روى حيوان برداشت، اصطلاح شده است.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج1، ص: 401</ref> | |||
== ارجاعات == | == ارجاعات == | ||
[[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]] | [[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]] | ||