ویراستار
۵۱۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''وهن قرآن'''؛ به حالت ضعف و سستی گفته می¬شود که ممکن است به طور سهوی یا عمدی توسط انسان بر قرآن عارض شود. عارض بودن رفتار موهن به این معنا است که وهن و سستی در ذات قرآن نیست. طبق فرموده قرآن، آیات قرآن از هر گونه سستی و ضعفی در محتوا و لفظ به دور اس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div style="text-align:justify"> | |||
''وهن قرآن'''؛ به حالت ضعف و سستی گفته می¬شود که ممکن است به طور سهوی یا عمدی توسط انسان بر قرآن عارض شود. عارض بودن رفتار موهن به این معنا است که وهن و سستی در ذات قرآن نیست. طبق فرموده قرآن، آیات قرآن از هر گونه سستی و ضعفی در محتوا و لفظ به دور است و ذات قرآن آسیب ناپذیر و استوار است. بر این اساس، تنها برخی از انسان های نادان و غرض ورز¬ می¬توانند رفتاری وهن آمیز نسبت به قرآن داشته باشند و شأن و منزلت قرآن را با رفتار اهانت آمیز و بیهوده تنزل دهند. برخی از این رفتارها وهن آمیز عبارتند از: قرآن سوزی، پاره کردن قرآن، ابزاری کردن قرآن با اعمالی همانند حفظ قرآن برای کسب مقام دنیا و تلاوت قرآن با حالت آواز نامطلوب. | |||
== وهن در لغت == | == وهن در لغت == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86 ویکی فقه] | [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86 ویکی فقه] | ||
==پاورقی== | |||
</div> | |||