لغب (ریشه)
ریشه «لغب» (LĠB)؛ خسته بودن، خستگی. این ریشه 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
لغوب: خسته شدن. طبرسى گفته: «اللّغوب الاعياء من التّعب» يعنى خسته شدن در اثر رنج. قاموس و اقرب آنرا خستگى شديد گفتهاند راغب آنرا رنج معنى كرده ولى اين درست نيست زيرا در آيه لا يَمَسُّنا فِيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فِيها لُغُوبٌ فاطر: 35. نصب بمعنى تعب و رنج است پس لغوب خستگى است يعنى: ما را در بهشت نه رنجى رسد و نه خستگيى.
ظاهرا قيد شدّت نيز صحيح نباشد كه در آيه وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ ق: 38. مطلق خستگى مراد است نه خستگى شديد (قاموس قرآن، ج6، ص196).
ساخت‌های صرفی در قرآن
لُغوب (اسم): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | لُغوب | لُغوب | لُغوب | لغوب: خسته شدن | قاموس قرآن، ج6، ص: 196 | |
| آفروآسیایی | *luɣab- | لغب | be tired | خسته بودن | ||
| سامی | *lVɣab-/*lVɣub- | لغب | 'be exhausted' | "خسته بودن" | ||
| عربی | lɣb | لغب | ||||