فرس (ریشه)

ریشه «فرس» (FRS)؛ اسب، سواره. این ریشه در قرآن کریم نیامده است.

معنای لغوی

-

ساخت‌های صرفی در قرآن

این ریشه در قرآن نیامده است.

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن فَرَشَ فَرَشَ فَرَشَ و من الانعام حمولة و فرشا قاموس قرآن، ج‏5، ص: 160
آفروآسیایی *para/is- فرس horse اسب 22 حمولة و فرشا
آفروآسیایی
سامی *paraš- فرش horse اسب 22 حمولة و فرشا
سامی *pir[a]ŝ- فرش 'stretch' (trans.) "کشیدن و دراز کردن"
عبری pārāš فَرَش 'team of horses, horses for a chariot; horseman' 'تیم اسب، اسب برای ارابه. سوارکار [KB 977]. According to [KB], all the textual attestations of p. belong to one lexeme whereas in
آرامی Anc. prš   فرش 'horseman, cavalry-man' "سوار، سواره نظام" [HJ 945]. Hapax in KAI 202B 2 (lrkb
آرامی یهودی pārāš, det. pārāšā فَرَش\  فَرَشَ 'horseman, knight'  'rider' "سوار، شوالیه" [Ja. 1243], prš
سریانی parrāšā فَررَشَ 'eques' اسب سواری [Brock. 609], [PS 3308].
مندایی paraša فَرَشَ 'mounted soldier, horseman' "سرباز سواره، سوارکار" [DM 363].
عربی جنوبی Sab. frs1   فرس 'horse/mare; cavalryman, cavalry'  'Pferd' 'اسب / مادیان; سواره نظام [SD 46]. Qat. frs1
گعز faras فَرَس 'horse' "اسب" [LGz. 166].
مهری fǝrháyn فرهَین 'mare; horse' مادیان، اسب [JM 98].
حرصوصی ferhín فِرهِن 'mare; horse' مادیان، اسب [JH 34].
عربی faras- فَرَس- 'cheval ou jument', farasat- 'jument' اسب یا مادیان [BK 2 568],
عربی frš u/i,1,10 فرش ُ/ِ

منابع

منابع ریشه شناسی 2