غمم (اندوه)
ریشه «غمم» (ĠMM)؛ غمّ، اندوه. این ریشه در این معنا 7 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حزن و اندوه را از آن غمّ گويند كه سرور و حلم را مىپوشاند و مستور ميكند وَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِ طه: 40. يكنفر را كشتى پس تو را از غصّه و گرفتارى آن نجات داديم.
إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ ... آل عمران: 153. آنگاه كه فرار ميكرديد و بكسى توجّه نمىنموديد و پيغمبر از دنبال شما ندايتان ميكرد پس خدا اندوهى را باندوهى سزايتان داد تا بر آنچه از دست رفته و بر مصيبتى كه رسيده محزون نباشيد.
* فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَ شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ لا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ... يونس: 71. غمّه را در آيه حزن و شدّت معنى كردهاند و بقولى آن بمعنى مبهم و پوشيده است (قاموس قرآن، 121-123).
ساخت‌های صرفی در قرآن
غَمّ (اسم): 6 بار
غُمَّة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | غَمّ | غَمّ | غَمّ | اندوه و حزن | قاموس قرآن، ج5، ص: 121 | |
| آفروآسیایی | *ɣum- | غم | cover, shut | پوشاندن، بستن | ||
| سامی | *ɣum- | غم | 'cover' | 'پوشش دادن' | ||
| عربی | ɣmm | غمم |