عیش (ریشه)
ریشه «عیش» (ˁYŠ)؛ زندگی، معیشت، بهره زندگی، غذا. این ریشه 8 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
عيش: زندگى. فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ حاقّه: 21 و قارعه: 7. او در يك زندگى پسنديدهاى است.
راغب گفته: عيش زندگى مخصوص بحيوان است (اعم از انسان و حيوان) و آن از حيات اخصّ است كه حيات در خدا و فرشته و حيوان بكار ميرود.
معاش و معيشت هر دو مصدراند مثل وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً طه: 124. هر كه از ياد من اعراض كند براى اوست زندگيى تنگ (قاموس قرآن، ج5، ص83).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عِیشَة (اسم): 2 بار
مَعاش (مصدر): 1 بار
مَعِیشَة (مصدر): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عِیشَة | عِیشَة | عِیشَة | عيش: زندگى | قاموس قرآن، ج5، ص: 83 | |
| آفروآسیایی | *ʕaw/yaĉ- | عوش | food | غذا | ||
| سامی | *ʕVyVŝ- | عیش | 'feed' | خوراک'، غذا دادن | ||
| عربی | ʕyš | عیش |