ضأن (ریشه)

ریشه «ضأن» (ḌˀN)؛ گوسفند. این واژه تنها یک  بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ضأن: گوسفند. «ثَمانِيَةَ أَزْواجٍ مِنَ‏ الضَّأْنِ‏ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ» انعام: 143. ضأن مطلق گوسفند و معز مطلق بز است‏. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است‏ (قاموس قرآن، ج4، ص171).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ضَأن (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ضَأن ضَأن ضَأن ضأن: گوسفند قاموس قرآن، ج‏4، ص: 171
آفروآسیایی *ĉ̣aʔn- (?) ضءن small cattle گاو کوچک
سامی *ṣ̂aʔn- ضءن small cattle گاو کوچک
اکدی ṣēnu (ОАkk. ṣānu) صِنُ صَنُ) 'sheep and goat' OAkk. on "گوسفند و بز" [CAD ṣ 128], [AHw. 1090]. The earliest attestation is MAD 5 241 (ṣa-nam ligzuzū
اگاریتی ṣʔin صءِن 'oveja, res menor'  'he slaughtered bulls and sheep'), mostly in economic and cultic texts. See further «گوسفند، گاو کوچک» [DLU 412]. With the exception of 1.4 VI 41 (ṭbḫ ʔalpm ʔap ṣʔin
فنیقی Amarna ṣú-ú-nu صُ-ُ-نُ 'small cattle, sheep'  'small cattle was taken away'). Pho. ṣʔn گاو کوچک، گوسفند [HJ 954]. In EA 26312 as a gloss to UDU.UDU.MES̆ (laḳi UDU.UDU.MES̆ // ṣú-ú-nu
عبری ṣō(ʔ)n صُ(ء)ن 'flocks (sheep and goats)' "گله (گوسفند و بز)" [KB 993] (ṣōnǟ in Ps. 8.8), pB. [Ja. 1257].
آرامی Off. ḳn قن 'small cattle, sheep'  'flocks' گاو کوچک، گوسفند 'گله' [HJ 954]. Dem. ɣn
آرامی یهودی ʕān (det. ʕānā) عَن ( عَنَ) 'small cattle, sheep' گاو کوچک، گوسفند [Ja. 1091], [Levy WTM III 666]; ʕān (pl. ʕānīn)
سریانی ʕānā عَنَ 'pecus; oves; grex (boum)' گاو؛ گوسفند؛ گله (گاو)' [Brock. 533], [PS 2931].
مندایی aḳna َقنَ 'sheep' "گوسفند" [DM 34] (also ana [ibid. 24]).
عربی جنوبی Sab. ṣ̂ʔn   ضءن 'sheep' 'moutons' "گوسفند" "پوست گوسفند (كه با رنگرزى و غيره به شكل خزهاى گرانبها درآمده است )" [SD 40]. Min. ṣ̂ʔn
عربی ḍāʔin- (pl. ḍaʔn-, ḍaʔan-, ḍaʔīn-) ضَءِن 'bête de l'espèce ovine, brebis ou mouton', ḍāʔinat- 'brebis' جانور از گونه های گوسفند، میش یا گوسفند [BK 2 2],

منابع

ضان (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2