صنع (ریشه)

ریشه «صنع» (ṢNˁ)؛ ساختن ماهرانه. این ریشه 20 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

صنع: عمل. «وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فِيها» هود: 16. آنچه در دنيا كردند پوچ شد. راغب آنرا جودت فعل گفته گويد: هر صنع فعل است ولى هر فعل صنع نيست. و آن بحيوان و جماد نسبت داده نميشود بر خلاف فعل (قاموس قرآن، ج4، ص154).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَنَعَ (فعل مجرد): 15 بار

صُنع (اسم): 2 بار

صَنعَة (مصدر): 1 بار

مَصانِع (جمع مَصنَع): 1 بار

اِصطَنَعَ (فعل باب افتعال): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صَنَعَ صَنَعَ صَنَعَ صنع: عمل قاموس قرآن، ج‏4، ص: 154
آفروآسیایی
سامی *ṣnʕ صنع to make, act skillfully ساختن، ماهرانه عمل کردن

منابع

صنع (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2