شفه (ریشه)
ریشه «شفه» (ŠFH)؛ شَفَه، لب. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شفه: لب. «أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ. وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ» بلد: 8 و 9. آيا باو دو چشم يك زبان و دو لب قرار نداديم؟ اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده و در آيه اهميت دو لب در وجود بشر و فايده آنها منظور است (قاموس قرآن، ج4، ص58).
ساخت‌های صرفی در قرآن
شَفَة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | شَفَة | شَفَة | شَفَة | شفه: لب- لبه- کنار | قاموس قرآن، ج4، ص: 58 | |
| آفروآسیایی | *ĉV(n)f- | شف | lip | لب | ||
| آفروآسیایی | *sVp- | سف | pole, beam | تیر ساختمان، میله، تیرچه | ||
| سامی | *ŝa(n)p-(at-) | شف | lip | لب | ||
| سامی | *šip- | شف | 'beam' | تیر، پرتو | ||
| اکدی | šaptu OAkk on | شَفتُ | [CAD š1 483], [AHw 1176] | |||
| اکدی | šipu | شِفُ | 'eine Balken' aB | میله؟ | AHw 1247 | |
| ابلایی | sa-ba-tum, sa-íb-tum /syap(a)tum ?/ | سَ-بَ-تُم\ سَ-ِب-تُم /سیَف(َ)تُم / | [Kr 11; Bl E No. 25] | |||
| اگاریتی | špt | شفت | [Aist 313] | |||
| عبری | ŝāpā | شَفَ | [KB 1346]. | |||
| آرامی | OLD OFF špt | شفت | [HJ 1181] | |||
| آرامی یهودی | siptā | سِفتَ | 'border, lip, hem' | "حاشیه، لب، لبه" | [Ja 985] (also orthographic variants with ŝ [ibid. 1620]). | |
| سریانی | septā | سِفتَ | [Brock 489] | |||
| آرامی جدید | MAL sefft_a | سِففثَ | 'Lippe' 'Lippe' | لب | [Berg 79] MLḤS sepso | |
| مندایی | sipta | سِفتَ | [DM 329] | |||
| عربی | šafat- (šifat-), pl. šifāh-, šafawāt- | شَفَت- (شِفَت-)\ شِفَه-\ شَفَوَت- | [BK 1 1251] | |||