سمک (ریشه)

ریشه «سمک» (SMK)؛ سقف، پوشش. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سمك: سقف. ارتفاع. فرزدق گويد: إِنَّ الَّذِي‏ سَمَكَ‏ السَّمَاءَ بَنَى لَنَا / بَيْتاً دَعَائِمُهُ أَعَزُّ وَ أَطْوَلُ.

سمك. در اين شعر بمعنى بالا بردن و مرتفع كردن است و سمك البيت يعنى سقف خانه. «أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها. رَفَعَ‏ سَمْكَها فَسَوَّاها» نازعات: 27 و 28.

(قاموس قرآن، ج3، ص327).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَمک (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَمک سَمک سَمک سمك: سقف قاموس قرآن، ج‏3، ص: 327
آفروآسیایی *cVmVk- سمک cover پوشش دادن
سامی *sVmVk- سمک 'cover' 'پوشش دادن'
اکدی samāku سَمَکُ

منابع

سمک (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2