سلق (ریشه)

ریشه «سلق» (SLQ)؛ ضربه زدن، آزار دادن. این ریشه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سلق: «فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ‏ سَلَقُوكُمْ‏ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ...» احزاب: 19. در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار كرد و آن تند سخن گفتن است. در مجمع گويد: اصل آن بمعنى ضرب است و بمعنى صيحه زدن آيد.

معنى آيه: چون ترس برود با زبانهاى تيز شما را اذيت ميكنند و بخشونت سخن گويند و بر غنيمت حريص باشند. اين كلمه يكبار در قرآن مجيد آمده است (قاموس قرآن، ج3، ص294).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَلَقَ (فعل مجرد): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَلَقَ سَلَقَ سَلَقَ سلق: «فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ‏ سَلَقُوكُمْ‏ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ...» احزاب: 19. در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار كرد و آن تند سخن گفتن است. قاموس قرآن، ج‏3، ص: 294
آفروآسیایی *saluḳ- سلق cut, slaughter بریدن، ذبح کردن
سامی *šVlVḳ- شلق 'cut, split' "بریدن، تقسیم کردن"
اکدی šalāqu شَلَقُ
عربی slḳ سلق 'oter, enlever; percer'; šlq  'frapper avec un fouet, etc.; fendre en long' برداشتن، حذف کردن، (با مته ) سوراخ كردن، ضربه زدن با شلاق و غیره; تقسیم طولی BK 2 1127;

ibid. 1264

منابع

سلق (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2