سبت (تعطیلی)

ریشه «سبت» (SBT)؛ بریدن، قطع کار، تعطیلی. این ریشه 9 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سبت: قطع. بريدن (مفردات) «سَبَتَ الشَّيْ‏ءَ: قَطَعَهُ» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ‏ سُباتاً نباء: 9. راغب گويد يعنى خواب را بريدن عمل قرار داديم ناگفته نماند سبات در آيه آرامش و استراحت است و آن نوعى قطع عمل است يعنى خوابتان را براى شما آرامش قرار داديم چنانكه فرموده‏ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ ... يونس: 67، غافر: 61 (قاموس قرآن، ج3، ص207).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَبَتَ (فعل مجرد): 1 بار

سَبت (علم زمان (شنبه)؟/مصدر (تعطیلی)): 6 بار

سُبات (اسم): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَبَتَ سَبَتَ سَبَتَ سبت: قطع کار و تعطیلی قاموس قرآن، ج‏3، ص: 207
آفروآسیایی *sVbVt- سبت cut بریدن
سامی *šVbit-/*šVbut- شبت 'cut, shave' "بریدن، تراشیدن"
عربی sbt سبت

منابع

سبت (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2