حمأ (ریشه)
ریشه «حمأ» (ḤMˀ)؛ گل سیاه، لجن. این واژه 4 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
حماء: لجن سياه بد بو. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ حجر:26. انسان را از گل خشك از گل سياه بد بو آفريديم (قاموس قرآن، ج2، ص170).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَمَأ (اسم): 3 بار
حَمِئَة (صفت): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَمَأ | حَمَأ | حَمَأ | حماء: گِل- لجن سياه بد بو | قاموس قرآن، ج2، ص: 170 | |
| آفروآسیایی | *ḥ/hVm- (?) | حم | be black | سیاه بودن | ||
| سامی | *ḥam- | حم | 'become black' | "سیاه شدن" | ||
| عربی | ḥmm a,4 | حمم َ\ | ||||